14 Yaşım

Her Şeyi Anlatmaya Kelimeler Yetmezmiş

Ya da dur ben kelimelerin yettiği kadar anlatmaya çalışayım.
Size git gel nasıl oldu anlamadan canımdan bir parça olmuşsun. Seninle o doldurup hiç içmediğimiz çay mutluluk verir olmuş. Ay hadi bir şeyler yapalım dedikten sonra markette gidip abur cubur alıp onları yerken ettiğimiz muhabbet gülüşlerimiz sevdiğim en tatlı haline gelmiş.
Acılarım hüzünlerim hepsi senin yanına gelene kadar yanına gelip kardeşimmmmm diyip sarılınca bütün hepsi geçiyor ve bu nasıl oluyor anlamıyorum bile.
Ben hiç anlam veremezsin sabaha kadar bu insansalar oturup ne konuşuyor diye düşünürdüm. Taa ki seninle oturana kadar. Başkaları ne konuşur hala bilmem ama ben sana kalbimin kapılarını açıyorum.
Kelimelere dökmeden nasıl bu insanlar anlaşır birbirlerini nasıl anlarlar ? Bence anladıklarını sanıyorlar derdim ama seninle beraber sustuğumuz da anladım ki eğer bir yürek olabilmişse kişiler beraber susup bir çok şey anlatabilirlermiş. Ve ben seninle beraber susmayı da çok sevdim.