The Darkness

Chapter 1

"In the beginning God created the heavens and the earth. Now the earth was formless and empty, darkness was over the surface of the deep, and the Spirit of God was hovering over the waters."

"And God said, "Let there be light," and there was light. God saw that the light was good, and he separated the light from the darkness. God called the light "day," and the darkness he called "night." And there was evening, and there was morning-the first day." sabi ng nasa harapan , actually nandito kami sa simbahan kung saan nakikinig sa sermon ng pari kung anu anu sinasabi. Sinamahan ko kasi ang nanay kong magsimba kahit labag naman sa loob kong magsimba . I know na kong anu nasa isip niyo. Siguro all of you thought na hindi ko mahal ang Diyos , you know what guys I love God but totally Im not like those other people who will go to church , listen to the priest , Im a type of person that will praise God in a way of praying for him eventhough Im not in his house , I praise him through my heart . Dahil minsan kasi yung mga pumapasok sa simbahan they only praise God kasi they want something , or they need help , at ang iba naman pupunta lang sa simabahan para may mamyday lang , para kunyare banal pra kunyare mabait pero the reality is pag lumabas na sila sa simbahan ganun pa din naman ang ginagawa . At yun lang ayaw ko kaya hindi ako masyadong nag pupunta dito kasi ganun din namna hihingi ng kapatawaran pero nakakagawa pa din naman ng mali . Kaya sinasarili ko nalang na pagsamba saknya hindi naman kasi porket pumunta ka sa simbahan okay na lahat. Hahaha thats bulls***. Sorry sa term mga kareaders haah pero thats the reality. Bigla nalang akong nagulat sa kalabit nanay ko. Kaya tinanong ko siya kong bakit . Nanahimik kasi ako dito tapos iistorbohin ang pagdedaydream ko . Hayst mga nanay talaga.

" bakit ba ma ? " naiiritang kong sagot, ngunit imbis na mag salita siya pinandilatan nalang niya ako ng mata . At kapag ganyan siya alam na this .

" anu ba yun ma? " mahinahon kong sabi yumuko ako ng bahagya kasi nakaupo siya .

( 0__0) teka !!! bat siya nakaupo? Lumingon ako sa paligid at laking gulat ko na ako nalang pala ang natitirang nakatayo sa simbahan as in ako nalang talaga . Pinagtitinginan na ako ng mga tao at pansin ko na din ang mga bulong bulungan ng mga tao . Pati ang pari ay napa stop din sa pagmimisa , dahil sa kahihiyan namang ginawa ko dahan dahan akong umupo at tumabi sa nanay ko . Tiningnan ko si mama pero wala lang siyang kibo.

Makalipas ang ilang minuto ay natapos na ang misa , sabay sabay kaming lumabas sa simbahan at dahil nga sa eksena ko kanina , panat tingin sakin ang mga tao , ehh siksikan pa naman palabas kasi maraming tao kaya maraming akong nababanga na tao . Hinawakan ko ang kamay ni mama ng mahigpit , baka kasi mawala ako hindi pa naman ako marunong umuwi.

Dahil nga sa maraming tao hindi maiiwasan ang nag tulukan . At yun nga ilang hakbang nalang palabas ay may tumulak sa likod ko kaya napadausdos naman ako sa likod ng nasa harapan ko kaya naitulak niya ang nasa harapan nito.

" anu ba !!! makakalabas naman kasi kailangan pang tumulak " talak nung babaeng naitulak ng nasa harapan ko dahil sakin.
" bakit ba , hindi naman kita tinulak ahhh" buwelta naman ng babaeng nasa harapan ko .
" bat ka ba nanunulak ahhh" sumbat ng babae. Kaya medyo ako napaatras dahil magkakaroon ng isang boxing match sa loob ng simbahan. Tingnan niyo na hindi pa nga nakakalabas ng simabahan niyan yung sungay tumutubo nanaman.
Dahil sa pagatras ko may naramdaman akong malambot na nanaapakan ko . At yun na nga nagtulakan na yung dalawa kaya mas lalo kong naapakan kung anu mang malambot na bagay yun .

" Gusto mo ng tulakan pala miss ih ohhh eto pa!!!" sigaw ng babae , pansin ko na lahat ng mata ng mga tao ay nakatuon dun sa dalawa buti nalang hindi ako nadamay , dahil sa malakas na tulak ng babae ay muntikan na akong maout of balance buti nalang may sumalo mula sa likod ko.
Dahan dahan akong tumingala , at nakita ko ang pulang pulang mukha niya , at ang atensyon nc mga tao ngayon ay napunta samin ng lalaking ito.

" miss ang bigat ng paa mo" sabi niya kaya napaigtad ako at saka dumikit sa mama ko na kanina pa nakatayo at tinitingnan ako.
" ayy sorry kuya" sabi ko tumalikod na ako dahil malapit na kaming makalabas at yung dalawang nagaaway ay natahimik na din aksi nakalabas na , mga babae talaga . Tumalikod ulit ako nag babakasakaling nandun pa siya pero wala na hinanap ko siya pero hindi ko na makita . Bigla nalang siyang nawala , nakakatakot naman yun , pero siguro mabilis lang talaga maglakad kaya nakauwi agad .

Hay buhay sino kaya yun ? ...

Ako nga pala si Cathleen Fernandez just call me leen . .... And this is my story .