Μαριλία pov
Χριστούγεννα σήμερα
Όλοι μαζεύονται στα τραπέζια
Γονείς παιδιά θείες γιαγιάδες παππούδες ξαδέρφια .
Όλοι θα μαζευτούν έδω για να φάνε να πιουν να πουν τα νέα τουΣ .
Εγώ όμως δεν θέλω σταμάτησα να κάνω Χριστούγεννα , γενέθλια όλα αυτά που φτιάχνουν το χαμόγελο των παιδιών και των μεγάλων .
Εγώ έχασα ότι πολύτιμο είχα την αδερφή μου .
Αχχχχ της έλεγα τα πάντα σε αυτην . Μοιαζαμε σαν δύο σταγόνες νερό .
Η μία καταλάβαινε την άλλη με την πρώτη σκέψη . Είχαμε τηλεπάθεια .
Όμως το τελευταίο καιρό εγώ δεν το ένιωθα αυτό . Κάτι της είχε συμβεί κι εγ δεν μπορούσα να πάρω την πληροφορία που ήθελα . Για να βοηθήσω όπως έκανα πάντα.
Είχαμε δώσει μια υπόσχεση όταν ειμασταν έξι . Την θυμάμαι σαν χθες .
Flashback
Έχω πάει στο δωμάτιο της αδελφής μου . Αφού έχω τελειώσει το δικά μου μαθήματα για είμαι ελεύθερη όλη την ημέρα .
Μπαίνω μέσα και την βλέπω στο θρανίο της ακόμα . Δεν έχει τελειώσει .
Αφρό : Φύγε μαριλία δεν έχω τελειώσει και ούτε πρόκειται .
Φώναζε . Ποτέ δεν το είχε κάνει σε εμένα .
Μαριλια : Τι έχεις ;; θέλεις βοήθεια ;;
Αφρό : Όχι δεν θέλω . Και σου λέω να Φύγεις .
Μαριλια : Εντάξει .
Παω να φύγω αλλά γύρισα και έκλεισα την πόρτα .
Πήγα κοντά της να δω τι έχει .
Αφρό : σου είπα να φύγεις .
Λέει εκνευρισμη
Μαριλια : το ξέρω . Αλλά θέλω να σε βοηθήσω . Και για πιο λόγο μου φαιρεσαι έτσι .
Αφρό: δεν έχω έκανει τη γλώσσα Εντάξει .
Λέει μουτρωμενη .
Μαριλια : μπορώ να σε βοηθήσω .
Της εξήγησα πως λύνεται η άσκηση . Και την έλυσε.
Αφρό : σε ευχαριστώ που με βοηθήσες . Και συγνώμη για πριν .
Μαριλια : δεν κάνει τπτ .
Αφρό : δίνουμε όρκο .
Μαριλια : τι όρκο;;
Αφρό : πάντα να βοηθάει η μία την άλλην . Να τα λέμε όλα μεταξύ μας . Και όταν θέλούμε βοήθεια .
YOU ARE READING
I'll be ok
Teen FictionΥπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να με καταλάβει . Η ζωή χωρίς εσένα είναι σαν άνθρωπος χωρίς οξυγόνο . Με αναγκάζουν να κάνω πράγματα που δεν θέλω . Να πηγαίνουμε σε γιορτές ενώ θέλω να μείνω μόνη μου . Δεν υπάρχει κάποιος άλλος άνθρωπος...
