Hala olayın şokundaydım bir anda kendime geldim ve çarptığım kişinin yüzüne baktım.
-''Şey...Ben tekrar özür dilerim.''
-''Sorun değil,bu arada ben İan.''
-''Bende Carol''dedim ve el sıkıştık.
-''Çok korkmuş gibisin bir sorun mu var?''
-''Yo hayır önemsiz bir şey...''dedim ama aslında ödüm bokuma karışmıştı.İan ve ben bir kaç saat yürüdük.İan gerçekten çok komik biriydi anlattığı herşeye kahkalarla güldüm.Bir yarım saat daha yürüdükten sonra:
-''Artık ben gideyim'' dedim gülümseyerek.
-''Tabii...Bir daha yürür müyüz beraber hoşuma gitti.''dedim gülümseyerek.
-''Tabii ki, iyi geceler!''
-''Sanada''
Bungalovuma yürürken gecenin karanlığında biri beni takip ediyormuş hissine kapılıyordum.Sonunda bungalovun önüne geldim bir an içeri girmekte tereddüt ettim a sonra hiç bir şey olmamış gibi davranmaya karar verdim ve içeri girdim.İçerisi karanlıktı ışıkları açmaya çalıştım ama açılmıyordu.Az sonra bi'anons yapıldı:
''Sevgili Trasilvanya Koleji öğrencileri okulumuzda tadilat olduğu için önümüzdeki 4 gün elektrikler kesiktir.İyi geceler''
İçimden sövdüm.Bu da neydi şimdi?Yuh artık?O 4 günde bu psikopat beni öldürür herhalde diye düşünürken arkamdan birisi dokundu.İrkilerek geri çekildim elinde yanan bir mum ve bir mum paketi olan Dylanmış.
-''Ödümü koparttın lanet olası pislik!!''
-''Korkma sadece benim''
-''Beni asıl korkutanda sen olman zaten...''
-''Her neyse saat gecenin ikisi ben yatıyorum'' dedi ve elindeki yanan mumu bana verip yattı.Bende mumu söndürüp yatağıma gidip yattım ama uyku tutmuyordu o hastaneyi ve Dylan'ın kana olan merakını düşünürken bütün uykum kaçmıştı.Gece üç civarlarında yataktan kalktım ve şöminenin önüne oturdum bir kaç dakika sonra Dylan da yanıma geldi.
-''Uyuyamadın mı?
-''Hayır'' dedim soğuk bir sesle.Dylan koluma dokundu ve:
-''Üşümüssün''dedi
-''Elektrik gidince normal olarak kaloriferler de sönüyor ve kış ayındayız zeki çocuk.''dedim sesim nedense titriyordu aklıma sürekli hastane ve kan geliyordu ve iğneyi soktukları yer yani boynumda aşırı acımaya başlamıştı.Dylan kolunu omzuma attı beni kendine çekti gerçekten az da olsa ısınmıştım.O sırada büyük bir sinir boşalması yaşadım ve ağlamaya başladım.Dylan beni sakinleştiriyordu.Tam o sırada ''ÇAAAt'' diye bir ses geldi.
