He's here, the man who left me more than 5 years.The only man I loved and loving. Oo kanina palabas lang lahat ng yun dahil hindi ko masikmura na bumalik ulit sya.
Oo after he left us nagbago ako. I turned into a b*tch girl when Im in school pati na rin si Besh. I didn't expect na sya yung pinsan na susunduin ni Bespren. Marami naman kasi syang pinsan.Pero may kutob na ako kanina. Hindi namin alam ang dahilan nya kung bakit sya umalis. Ang alam lang ni Bespren ay don na sya mag - aaral.
I frozed when he said that. Tumayo agad ako at hinarap sya.
"Is that true? Oh well Im giving you a three claps for that". I said sarcastically. At syempre I clapped 3 times para naman may audience sya. At para naman hindi sya malugi.
"You've changed Mira."
"Don't call me that name, call me Misha. A new one and braver one." I said coldly.
"Please don't act like that.Im hurting." Sabi nya with paawa effect.
"So you're hurting? I said Im the new one. That's how I treat people I don't care about and the people I don't know". Mataray kong sabi. As I have said Im the new one. Lumakad na ako pero hinawakan nya ang braso ko.
"Inalam mo ba kung bakit ako umalis?". He said with his painful voice. I don't care.
"Yes, inalam ko pero wala eh! walang nakakaalam .Ang sabi lang ni Benedict ay don ka mag aaral .I even run through the airport just to make you stop and to tell you that Im starting to love you. Pero wala nawala ka, umalis ka bigla ng walang paalam." I said habang ako ay nakatalikod sa kanya.
"My mom was suffering in a breast cancer that time. So my Dad decided to go abroad and live their for my Mom' s health, but it's not worth it. Akala ko weeks lang kami don pero dun na pala kami titira .She died last year. And then I decided to go back here to continue my purpose before I left. A purpose to make you fall in love with me."malungkot nyang sabi habang nakatalikod pa rin kami sa isat isa. Hindi ko na namalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko. at
Na nakayakap na pala ako sa kanya ng patalikod. He just caressed my hands that comforting him. Humarap na sya sa akin. Kitang kita ko ang lungkot at panghihinayang na may tuwa sa mga mata nya.
"It's okay now. tignan mo bibigay ka din pala.Gwapo ako eh. tsk!". he's back. hinampas ko na lang sya na ikinatawa nya.
"sorry." sabay naming sabi.
"no. sorry kasi mas inuna ko yung galit ko sayo. sorry na rin kanina kasi nagpanggap ako na di kita kilala , e pano naman kasi you've grown ,at anfami mo nang pinagbago tsaka gusto kasi kitang iwasan, pero ayun ka hinabol mo pa rin ako." I said between my sobs. ngumiti lang sya at pinunasan ang mga luhang walang tigil sa pagbagsak sa pisngi ko.
Pagkatapos naming magkalinawagan ay humarap ulit ako sa puntod ng parents ko.
" Mom Dad thank you." saka ako ngumiti. And yes Im starting to move on 'cause he's back, who will help me to move on and go with flow. I turned back to him and he just smile.
" tara na?".tanong nya sa akin.Instead na sumagot ako ay ngumiti na lang ako.
Lumakad na kami papunta sa parking lot.
" wait I have my car". sabi ko sa kanya.
" sige mauna ka na susundan ko na lang yung car mo."he said.
" sa bahay ako uuwi Ison." sabi ko.
"sige pero ihahatid pa rin kita." sabi nya at hinawakan nya ang mga kamay ko.
(lub-dub-lub-dub).shocks tong puso ko, I can't breath.This is the first time kasi na hinawakan nya ang kamay ko na nagkaaminan na kami.
"tayo na?".tanong nya.
