sen ve ben... biz mi olduk şimdi???

66 15 2
                                    

bugün tam birinci haftalarıydı. hayat ve tolga sürdürdükleri bu ilişkililerinin mutluluğunun ebedi ve sonsuz olmasını istiyorlardı...

tolga sabah erkenden uyandı... aklında hayata büyük bir sürpriz yapma düşüncesi vardı...

telefonuna;

günaydin gece ve gündüzün zitligi kadar kusursuz sevgililm.."

hayat tolgadan gelen bu kısacik satirda bile yüzünde sonsuz bir tebessüm ve huzuru yakaladı..

...........

...

...

okul içın hazirlandi hayat.. gece konustuklarina gore tolga onu alacaktı.. ve öylede oldu. tolga durağın orada bekliyordu.

" biraz daha gecikseydin. beni terk ettiğini düşunecektim " dedi hayata bakarak..

" aaaa daha beni çok bekliceksiniz tolga bey "dedi gülerek....

arabaya binip yavaş yavaş gitmeye başladılar...

" bugün benimle hiç sorusuz sualsiz bir yere gelir misin hayat ???

hayat güldü..

" bir yere değil ben senle sonsuza gelirim"......

nereye gittiklerinin merakı vardı hayatta.. soramiyordu da... yollara bakıp tahmin etmeye çalışıyordu ama anlayamıyordu...

yol boyunca pek konuşmadı tolga.. hayatta konuşmaya çekindı...

hayat kafasını birden kaldırdı ve neye ugradigını şaşırdı....

" HAYAL MEZARLIGI"

bu koca yazı hayatı anlik bir şoka uğrattı..

tolga o büyük yazınin içinden girip arabayı boş bulduğu bir yere park etti.

" az kaldı hadi gel" diyerek hayata arabadan inmesi içın kapıyı açtı....

" soru sorma hakkım yok galiba? " dedi tolgaya bakarak . ama tolga cevap vermek yerine kafasını hayır anlamında salladı..

Yokuş yürü yürü bitmek bilmiyordu.. tolga hala konuşamamakta ısrarliydi..

bir mezarligın başında durdular... koca demir bir kapi .. basında " ÇAYOĞLU AİLE MEZARLİGI" yazisi vardi..

şaşkinlikla tolgaya baktı... çayoglu tolganın soy ismi değilimi diye düşündü ıçınden..

mezarliga girdiler... bölüm bölüm kabirleri vardı..

o da ne.. bir tanesi doluydu ve " memduh  ÇAYOGLU" yazıyordu..

tolga hayatın elini tuttu...

" BAK BABA SANA HUZURUMU, MUTLULUGUMU, GELİNİNİ GETİRDİM" dedi ağlayarak..

hayatın elleri titredi.. tolgayı ilk defa bu halde görüyordu....

" MERHABA BABACIM.. GELİNİNİZ GELDİ" dedi hayat tolganın omzuna yaslanıp ağlayarak..

.............

mezarlıktan arabaya gitmek içın yürümeye başladılar.. konusamiyordu hayat... tolga durdu ve hayatın iki elinizde tutarak.

" mezarlıkta babamin, annenin, benim ve bir boşluk daha vardı gördün mü hayat??

"evet gördüm ama sormaya çekindim"

tolga hayatın alnına bir öpücük bıraktı ve" sen ve ben biz mi olduk şımdı? dedi gülerek...

hayat utandı ve bişe diyemedi....

"o senin mezarın hayat.... bunu söylemem garibine gitmiş olabilir ama gitmesin.... o bir  ÇAYOGLU nun olacak.... o sensin hayat.... HAYAT ÇAYOGLU, tolga çayoglunun mezarının yaninda yatacak..."

......

sustu hayat... çünkü tolganın ondan bir cevap beklemedigini gördü.. ve sustu...

.....

....

...

peki ya sonra...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin