Bölüm 6

21 2 0
                                    

Hilal Melisa'yla okula yakın ev bulmuştu evden bir kaç eşya alıp taşınma işlemlerine başlamışlardı küçük bir evdi çok güzel güneş gören sıcacık bir evdi kendini iyi hissediyordu hilal eve taşınırken doruk ve annesi yardımcı oldular Hilal'e
- kızım taşınmak zorunda mısın ne güzel benim evimde yaşıyoduk
- haklısın annecimde belkide bu kendi ayaklarım üzerinde durmam için attığım bir adım
- zaten arada gelicem senin yanına benim birtanecik annem
Der ve kocaman sarılıp öper annesi hilal birlikte şakalaşır gülüşürler
- Tabi ya kızın annesi var annesi bizimkisi Ankarada özledim valla onları uzakta okumak ne zormuş evde düzenlendi kapımı çaldı hilal
- Evet
Hilalın annesi evine döndükten sonra
o gün kapı çalar kapıyı açtıktan sonra karşısında kocaman papatyalar üzerinde bir not bir şiir 

"Kim o deme boşuna 
  Benim ben
  Öyle bir geldim ki kapına 
   Baştan başa sen"
  Özdemir Asaf

- hilal kim o
- bilmiyorum Melisa papatya ve şiir anlamadım
- hımm anlaşılan sana aşık olup açılamayan biri var hilal neyse canım evimizin ilk çiçeği olsun vazo bulup koyalım içine
- ama kim gönderir ki bana bu çiçekleri
- Bilmiyorum canım yakında anlaşılır kimin gönderdiği illaki çıkar karşına
O yüzden şimdi yeni evin keyfini çıkar kahve yapayım içelim mi
- Tamam peki
O gün kahveyi içmişlerdir.ders çalışarak günü geçirmiş eve hazırlanmışlardır
Ertesi gün Melisa'nın hazırladığı güzel bir kalvaltıyla uyanmışlardır. Sonra hilal doğru doruklara piyano dersine artık parçaları çalmaya başlamıştır bile doruk giyinmiş süslenmiş Hilal'i beklemektedir hilal gelir
Piyononun başına otururlar hilal çalmaya başlar doruk dinler. Doruk bir an boşluğa dalar
Çoçukken yaşadığı yalnızlığı annesinin sinir krizi geçirdiği zamanları babasının yanında olmayışı sürükler götürür.
- ne oldu doruk iyi misin
-Bilmiyorum hilal bazen kötü hissediyorum geçmişimde yaşadığım ailemin huzursuzlukları geliyor aklıma çok ilgisiz sevgisiz büyüdüm ben hilal ne zaman yüzüm güldü onu bile hatırlamıyorum o kadar zenginim
ama bazen zenginlik mutluluğu satın alamıyormuşsun demek ki
-Evet ama unutma geçmişte yaşadığın herşeyle birlikte başa çıkabiliriz ben senin her zaman yanındayım doruk her daim bunu unutma derken dorukla gözlerinin içlerine baktılar birbirlerininde aşkı gördüler birbirlerini gördüler gözlerinin içlerinde birbirlerinin yaralarını gördüler umutlarını gördüler sevmeye sevilmeye dair Hilal'in elleri doruğun omzundaydı güç buluyordu doruk Hilalle ilk defa bu kadar yakın ve samimilerdi gülümsedi doruk o gün piyonoyu sevgiye dair inancıyla bütün gücüyle çaldı o çalarken hayran hayran izlemekle kaldı hilal böyle duygulu bir müziği yakından duyunca içini huzur kapladı

Kelebeklerin aşkı Where stories live. Discover now