Arkadaşlar bu benim ilk kitabım kabul bölümü az ama gelicek devamı bu kitabı kolay kolay bitirmeyi düşünmüyorum yani hemen final getirmeyi. Begenmese bile bakan arkadaşlarıma çok teşekkür ederim :) :)
(MULTIMEDIA Nil ve Metehan)
Sabah alarm sesiyle uyandım. Bu sesten cidden nefret ediyorum. Kalkıp elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynada kendime baktım ve düşündüm...
Aklıma dün akşam olanlar geldi. Metehan bana dokunduğunda heyecanlanıyorum. Sanırım bi süre ondan uzak durmalıyım. Hemen düşüncelerimden kurtulup üstümü giydim. Aşağı inip kahvaltımı yaptım ve evden çıkıp okula doğru yürümeye başladım. Okula geldiğimde sınıfa girdim. Kimse yoktu sanırım erken geldim. Sırama oturdum kulaklıklarımı takıp müzik dinlemeye başladım. Birinin beni dürtmesiyle ona döndüm Metehan gelmişti. Ona bakmadan yana kaydım. Hem ondan utanıyorum hemde uzak durmak istiyorum. Önüme dönüp kitabın yapraklarını karıştırıyordum.
"-Nbr" onu duymamazlıktan geldim.
"-Sana diyorum. Neden benimle konuşmadığını ve bana bakmadıgını sorabilir miyim ?" Cevap vermedim.
"-Demek konuşmayacaksın. Eminsin yani ? " Ve yine cevap vermedim.
Ellerimi yüzüme koyup ona bakmamı sağladı. Tam dönecektim ki beni kendine çekip öpmeye başladı. Hemen kendimi ondan ayırdım.
"-Ne yaptığını sanıyosun sen! "
"-Bu şekilde konuşacağını bilsem ilk başta yapardım. "Deyip güldü.
"-Bidaha sakın bana dokunma ! "
"-Ne bu halin Nil. Dün akşam için mi bunlar ? Tamam ben seni öptüm ama sende karşılık verdin. Yani ben zorla bişe yapmadım. Eğer istemeseydin karşılık vermeseydin ve ben zorla öpmüş olsaydım seni anlardım. Ama şuan seni hiç anlamıyorum.
Aslında haklıydı öpmüştü ama bende karşılık vermiştim. Zorla yapmamıştı.
"-Ben.. ben bilmiyorum Metehan. O an zaman durdu sanki hiç birşey düşünemedim.
"-Tamam nasıl istersen öyle olsun! " dedi ve kapıyı vurup sınıftan çıktı. Gerçekten sinirliydi.
Yavaş yavaş sınıf dolmaya başlamıştı. Dersin başlamasına 5 dakika vardı. Metehan ortalıkta yoktu nerdeydi bu çocuk? Neden onu merak ediyordumki?
Öğretmen sınıfa girdi. Fakat Metehan yoktu. Öğretmen derse başladıktan 5 dakika sonra kapı çaldı. Iceri giren Metehandı nerde kalmıştı bu çocuk. Bana bile bakmadan sıraya oturdu. Defterine bişeyler karalamaya başladı. Acaba onunla konuşsam mı?
"-Nerde kaldın ?"
"-Dersteyiz Nil sırası değil " Buda neydi şimdi ? Sabah olanlar yüzünden mi böyle davranıyodu bana.
Tenefüs zili çalınca ona döndüm.
"-Noldu Metehan anlatır mısın? Ne bu halin ?
"-Bişey yok Nil senden uzak duruyorum işte istediğin oldu."
"-A -ama b- ben öyle deme-"
"-Tamam Nil uzatmanın anlamı yok! Uzak durmamı istedin uzak duruyorum. Sorun kalmadı"dedi ve tam gidecekken kolundan tuttum.
"-Metehan bak ben kızgındım ve yani o-" sözümü bile bitirmeden sınıftan çıkıp gitti.
Arkasından baka kaldım ne yapmalıyım şimdi? Çocuk haklıydı ona benden uzak durmasını söyleyen bendim. Onu bulup konuşacaktım. Sınıftan çıkıp onu aramaya başladım. Allah kahretsin nerde bulucaktım onu koca okul sonuçta. Koridorlarda onu ararken birine çarptım ve tökezleyip yere düştüm. Bu Egeydi o gün cafede tanıştığım çocuk. Ben olduğumu görünce elimden tutup yerden kalkmama yardım etti.
"-Güzel olduğun kadar sakarsında. "
"-Teşekkür ederim" dedim ve gülümsedim.
Hala Birleşik olan ellerimize bakıp gülümsedi. Elimi onun elinden çektim.
"-Ee ne arıyodun bakalım ?"
"-Anlamadım"
"-Beni görmeyip çarptın anlaşılan düşünceli bi şekilde birini arıyodun."
"-Yo Hayır "
"-peki öyle olsun bakalım. Kantine gidip bişeyler içelim mi ?"
Ona Metehanı aradığımı söyleyemezdim. Teklifini kabul ettim. Ama hala aklım ondaydı acaba berdeydi ?
UMARIM BEĞENMIŞSINIZDIR SIZI ÇOK SEVİYORUM :))) ♥♥♥♥
