Шиүмин Чэн хоёр яаралтай 2хоног Гуанжу явах шаардлагатай болсон тул НамЖин хосынд муураа үлдээжээ.
-Алий за бяцхан амьтан минь хоолоо идэх үү? Айн? Гэж Жинийг өхөөрдөн суухад Намжүүн өрөөгөө битүүмжлэн хаалгаа түгжин сууна. Яагаад гэвэл тэр муурны харшилтай.(худлаа шүү!)
Жин нөгөө жаахан гэхээсээ илүүтэй аварга бүдүүн залхуу муурны үсэнд ягаан вакс түрхэн сууна. Ягаан хувцас гаргаж ирэн өмсүүлээд одоо л хөөрхөн боллоо гэсэн шиг муухай инээнэ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Орой болоход Жин муурыг үүрэннд нь сайтар хийж цоочлоод нөхрөө тас тэврэн унтана. Нөгөөх цоожтой муур яаж ч юм бэ үүрнээсээ гаран Жин Нөмуүүн хоёрын өвөрт ороод хэвтчихэв. Гэнэт:
-Ааааачччии, хааччиии ... гээд дахин дахин найтаалгах сонсогдож Намжүүн биеэ маажин өрөөний буланд сууна. Хошуу нь тээр доор байхыг бодвол гомдчихсон л юм шиг байна.
З/т ёстой нэг нойргү хонолоо шүү. Манай ах муур тэжээнэ гээд авчраад зохиолч нь найтаалгаж давхиад гаран дээр юм туураад хамар битүрч нулимс гоожоол😞😞😝😭😂
