Sonsuz Boşluk

Başrol büyüklerin

Günlerden birgün Yasemin ve babaannesi yaprak sarması yaparken Yasemin babaannesine bu gidişle aşkı hiç bulamayacağını ve kendisinin yanında sevgiliyi bile hayal edemeyeceğini söyledi. Babaanneside dedesinin daha önceden bekar diye anıldığını bilindiğini daha küçük yaşta dedesinin göz koyduğunu ne yaparsa yapsın dedesinin asla vazgeçmediğini anlattı. Hatta babaannesini ilk zamanlarda asker uğurlaması yapılırken genç kızların uzaktan baktığı sırada kovadan yansımasını  görüp kimlerden olduğunu sormuş. Babaannesini gördüğü zaman türkü çağırırmış. Annem yok evim yok diye... Birgün babaannesi ablasıyla tarlaya gittiği zaman yine türkü çağırıp gelirken babaannesi o kadar sinirlenmiş ki o sinirle eşeğe vurmuş. Eşekte can acısıyla oradan kaçmış. Hatta Yasemin'in babaannesini annesi zorla vermiş. Sonradan sonraya o da kocasını çok sevmiş. Onla birlikte her şeyin üstesinden gelmiş. Köyde 2 ev yapmışlar. Bursa'ya gelip burada hem kendilerine hemde çocuklarına üst üste ev yapmışlar. Bunu gören köylüler define falan bulmuşlar sanmışlar. Aslında hepsini alın teriyle çalışıp kimseden medet unmadan kendi başlarına yapmışlar. Böyle bir aşk sevgi bir daha nasıl bulunur bilinmez... Yasemin de böyle bir aşk yaşamak istiyordu. Her ne kadar yanına sevgili dahi hayal etmesede... Çünkü şimdiki sevgilerin her biri yalan dolan... Sözde bu devirde birbirlerini severek evlenenler olsa bile  küçük bir sorunla çocuklarını dahi düşünmeden ortada bırakıyorlar. Birbirlerini tanımayı sorunların birlikte üstesinden gelmeyi denemiyorlar bile... Lütfen biraz empati kurmayı unutmayalım... Çocukların piskolojisi bozuluyor ve ortaya zarar veren eşlerini sevmeyen birilerine dönüşüyorlar. Sonrada cinayet işleyen bir toplum oluyoruz. Bunların yaşanmasını istemiyorsak her sorundan kaçmamalıyız. Çocuklarımıza sevgiyi öğretmeliyiz...