CHAPTER 1

13 1 0
                                    

People hurridly do things just to finish their works every time I enter the place. People stare at me like I'm some kind of a prey that if these tall strong muscled men wasn't behind me, they're ready to attack. Im still not used to it. Ngayong ako na ang mamamahala sa kompanya namin, inaasahan kong hindi na ganoon kadali ang buhay ko, buhay ng isang negosyante. Maraming gustong umangkin lalo na't ikaw ay nasa itaas. Maraming hihila sa iyo pababa at mas lalong hindi sigurado ang iyong buhay kahit marami kang koneksyon. Pero wala akong magagawa dahil dito ako nabuhay at mabubuhay. At nang dahil dito kaya ako namuhay na marangya ngayon.

"Excuse me Ma'am but you have a meeting with the country's senator at 1pm for the fund matters of your donation for street children's foundation, after that you need to go for an observation of one of your father's new built branch in Batangas. At 3:00pm naman po kinailangan po nating pumu--"

I breathe deeply.

"Alice, I already told you I just want a whole day rest, just for today okay? And don't tell Mom, you know her. Ngayon lang, I promise."

Wala akung gana magtrabaho ngayun. This is my third week working in our company, simula sa pagkamatay ng Daddy ko, Mom just want me to work. And the reason is, ayaw niyang maagaw ng anak ni Daddy ang kompanya niya,...or namin daw. Yes, Daddy had a first family before us, though we are the legal one. Hindi rin daw naman kasi ginusto ni Daddy ang ginawa niya. Daddy was a playboy in his years, that's Mom's story.
My father died last month and Mom immediately let it buried so I didn't have much time to see his face. Since he died I always cry at night not telling Mom. Mommy is busy with her business trips, she will just contact me through Facetime pero madalas lang iyong mangyari, magtatanong lang kung tungkol sa kompanya. I'm not really close with my mother, I'm a Daddy's girl so I really sorrowed Dad's death. But since my Dad is gone Mom is always there for me...that is really not her, but maybe she's just worried about me. Sometimes I noticed things that I've not seen her doing it, and I think it's just for right now because we are still adjusting.

"Ma'am, naiintindihan ko naman po pero ayaw ko lang naman na marami na naman po kayong gagawin, may naiwan ka pa nga po sa nakaraang araw. Tambak pa po ang gagawin niyo at minsan po hindi mo na maisipang kumain, kaya ka siguro dinadapuan ng lagnat minsan ma'am."

Haayy.. Nakatutulong talaga ang mga sekretarya. Si Alice ay ang isa sa aking sekretarya at aking PA, ayaw ko kasi sa sekretarya ni Daddy, I mean ayaw ko ng matanda sa akin.

"Maraming salamat sa pag-alala Al, pero just trust me, kaya ko to. Siguro nagkaganito lang ako dahil hindi pa nakapagadjust kay Daddy. Pero I can do this okay? Huwag kang mag-alala. For now, habang nagpapahinga ako magpapahinga ka na rin."

Hindi parin siya umalis, kaya nginitian ko na siya para masiguro. Pumasok na ako sa room ko na pinabook ko kahapon. Hindi ko alam kung kaya ko ba, sabi naman ni Mommy na kung hindi ko pa raw gusto pwede naman daw na siya nalang muna pero ayaw ko namang maging pabigat kay Mommy, may responsibilidad na ako ngayon kaya ako na ang bahala. Pero kinailangan ko munang magpahinga, hindi naman ito sa trabaho pero hindi ko parin maiwasan ang pagbalik ng alaala namin ni Daddy noon. Sa tuwing maalala ko ang mga iyon naluluha ako. Iiyak ko nalang muna ito pagkatapos nito tatapusin ko ang lahat na tambak na trabaho... Promise Daddy, I'll let this company stable hindi ko ibabagsak ang pinaghirapan mo. I miss you.

Pagising ko may nakahain ng rice, bacon, egg at milk sa lamesa ng hotel. At may sulat pa:

"Ma'am kain po kayo ng marami pagkatapos ay uminom kayo ng gamot mainit po kasi kayo pagpasok ko :)"

-Alice

Kaya tinext ko nalang si Alice at nagpasalamat. 10:00 na ng gabi kaya pagkatapos kong kumain ay pumunta na ako sa banyo upang maligo, hindi ko ininum ang gamot na binilin ni Alice. Pahinga lang ang kulang ko kaya siguro ako mainit kanina.

*Kriiiiiinnnggg!!(cellphone)

"Hello?" Sino bang tumatawag sa ganitong oras.

"Hello, is this Ashtrelle San Pedro?" Tanong sa kabila.

"Yes... Who's this?" Sagot ko.

*After an hour

"Miss San Pedro, nakita po namin sa loob ng sasakyan ng ama mo ang isang hand-knife na kulay pula na maaaring rason sa kanyang pagkamatay base sa autopsy ng kanyang katawan. Ang sasakyan rin ng ama mo ay may tama ng mga baril na pwede ring hinabol siya sa suspek o mga suspek." Sabi ng chief police officer.

"Gusto ko pong ipagpatuloy nito ang pag imbestiga sa pagkamatay ng papa ko, magbabayad ako basta siguraduhin niyong makita ang may kagagawan nito."

Hindi ko hahayang ganoon nalang ang mangyayari kay Daddy. Wala akong alam dahil si Mommy ang bumahala sa lahat pagkatapos ng aksidente. At ni-isa, wala ring sinabi si Mommy sa akin. Ang sinabi lang niya ay car accident, pero hindi ako maniniwala. Alam kong magaling si Daddy magmaneho, tinuruan niya ako noon.

"Ash, dahan-dahan lang ang pagpapatakbo baka makasagasa ka."

"Dad, marunong na aku noh, ikaw ba naman ang nag turo."

"Hahaha, ikaw talaga. Tumingin ka sa daan at baka makabangga ka ng palaka, gastos na naman sa pagpalalibing."

"Hahaha!! Dad ang corny mo."

Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako, at sa kotse pa mismo namin. Mga alaalang hindi ko makakalimutan. Siya lang ang nagiisang taong nagpapakasaya sa akin ng lubosan. I miss him so much.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 28, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Gone To Far (Continuing)Where stories live. Discover now