Зөвхөн миний бяцхан залуу [Дууссан]

9

Чи яагаад намайг уриагүй юм Жонгүг хэмээн инээмсэглэн  асуусан хөвгүүн түүний өөдөөс харан гайхан зогсох нэгэн рүү хариулт хүлээн чимээгүй зогсоно.
Тэднийг ажиглаж байсан хүмүүс бүгд л Тэхён руу том нүдлэн харж байлаа.
Яагаад вэ гэжүү?
Тэрнийг хэн ч харсан айж цочмоор болсон байжээ.
Жоохон хүүхдийх шиг арьс нь шалбар ч сахал үс нь дэндүү гэмээр ургаж арзайсан байх ба инээмсэглэн зогсож байгаа хэдий ч зүүн нүднээс нь доголон нулимс бөмбөрөн гарч шалан дээ нэг нэгээрээ дуслана.

Жонгүг хэмээн ахин нам дуугаар асуухад л жонгүг ухаан орон БИ ЧАМАЙГ ЯАГААД УРИАГҮЙ ВЭ ГЭХЭЭР ЧИ МЭДНЭ ШҮҮ ДЭЭ ТЭХЁН ЧАМД УРИЛГА ХЭРЭГГҮЙ БИ ЧАМД НЭЭЛТТЭЙ ГЭЖ БОДСОН ЮМ УРИЛГА ЯВУУЛДАГ БАЙЖЭЭ ТЭХЁН УУЧЛААРАЙ гэж хэлээд тэхёнийг суухыг урихад тэхён халаасаа тэмтрэн нэг дугтуйтай зүйл гаргаж ирээд жонгүгрүү сарвайн ЭНЭ ЗАХИАГ ГАНЦААРАА БАЙХДАА УНШААРАЙ ТӨРСӨН ӨДРИЙН БЭЛЭГ ШҮҮ гэж хэлээд гар ч одов.
Жонгүг түүнийг гарсны дараа хүйт оргих хаалга руу хараад гунигтай инээмсэглэн бусадтайгаа нэгдэн хооллохоор явлаа.

Жон Жонгүг харгис юм аа.

A/n: yooh nad shig iim hun bdag boluu uguullegee oruulahaa martsan bnshd oroi oruulsand uuclaarai