Kook aldı eline çantasını ve taktı sırtına. Daha önce çok denemişti ama olmuyordu. Taehyung ona engel oluyordu. Bu sefer kendinden emindi. Açtı kapıyı ve attı adımını. Rüzgar yavaşça vurdu yüzüne. Gülümsedi. Yaşamak çok güzeldi.
Araç geldiğinde yavaşça kalktı oturduğu yerden Kook. Önüne geçmeye çalışan insanlar yüzünden neredeyse düşecekti. Daha önce hiç yalnız kalmamıştı kalabalık yerlerde. Tae vardı hep yanında... Düşüncelerinden ayrılıp sonunda araca bindi. Sabırsız insanlar ile savaşını bitirdikten sonra sonunda boş bir koltuk bulup oturdu. Kulaklığını çıkarttı ve dinledi. Tae'nin ses kayıtlarını dinledi. Onu teselli eden tek şey onun sesiydi. Araç hareket etmeye başlayınca artık herşey için çok geç olduğunu anladı.
-Taetae Kookie'yi çok seviyorrr!
Hafifçe gülümsedi. "Özür dilerim" dedi içinden. Derin bir nefes çekti.
-JEON JUNGKOOK
Duyduğu ses ile camdan baktı. Sevdiği adam... Onu durdurmak için aracın arkasından koşuyordu. Tae koştukça araç hızlanıyordu. Kook emindi. Gidecekti. Başını arkaya yasladı ve duymazdan geldi. Hayır yapmayacaktı. Durmayacaktı. Son bir kere bakmak için döndüğünde arkasını, sevgilisi yerdeydi. Tae yanındaki taşı aldı ve attı. Taş araca deymedi bile. Kook sevgilisinden ayrılana kadar, gözünden akan yaşları farketmemişti şimdiye kadar. Evler küçülüyor, yollar daralıyor, sevgilisi uzaklaşıyordu. Yaptığı doğru muydu? Ah,bilmiyordu...
Sessizce fısıldadı kendi kendine gözlerini kapatıp...
"Ay parlamak için, gecenin karanlığını bekleyecek..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAEKOOK/MOONLİGHT
Fanfic-Taetae Kookie'yi çok seviyorrr! Hafifçe gülümsedi. "Özür dilerim" dedi içinden. Derin bir nefes çekti. -JEON JUNGKOOK Duyduğu ses ile camdan baktı. Sevdiği adam... Onu durdurmak için aracın arkasından koşuyordu. Tae koştukça araç hızlanıyordu. Koo...
