Mijn hoerige leven

deel 27

Huts op school aan gekomen

Ik loop door de gangen en iedereen kijkt me aan. Kyfesh deze mensen nog nooit een mens gezien ofzo ik liep gewoon door tot dat ik nassim zag je weet wel
Wie ik bedoel hij groeten me met een knuffel maar wat we niet door hadden is dat de helft van de school keek dus iedereen awhhhhhhhhhh begon te roepen waar door ik en nassim elkaar meteen los lieten en ik naar ze gezicht keek ja hoor hij heeft weer die geïrriteerde blik 🙄🙄 ik liep gewoon weer door naar de trap en keek tegelijk op me rooster lokaal 289 ughh ik moet dus naar verdieping 2 en nu denk je zeker niet aanstellen nou bitch deze trappen zijn hayekkkk hoog 🤦🏻‍♀️

Ik heb het gehaald ahahah ik liep naar me lokaal en deed de deur open de docent keek me scheef aan waar door ik zei: watser mis met jullie nog nooit een mens zien lopen of wat??!!!!

Ik liep naar mijn plek rechts achterin wauw wat zit ik daar lekker en de les verliep gewoon net als altijd kanker gaar ik begrijp weer wrm ik niet naar school ging.

12:00
Ik was eindelijk uit. Ik liep naar beneden en daar stond nassim hij vroeg of ik uit was en ik antwoorde ja

Super dan kan ik je een lift geven naar huis zei hij
Ik schonk hem een glimlach toe.
Volgens mij is iedereen vergeten dat ik jarig ben maar oke

Hij pakte me hand vast en we liepen samen naar zijn auto we stapte in en hij rijde richting me huis. We kwamen aan bij een kruising waar we rechts moesten maar hij ging rechtdoor like wtf ik zei maar niks want hij kan heel snel geïrriteerd raken ik deed als of ik het niet merkte en pakte mijn telefoon der bij. Ik vroeg me Af waar hij me heen zou brengen