Οταν ξυπναω βλεπω πως η ωρα ειναι ηδη 4:30!
Πρεπει να ετοιμαστω γιατι σε μιση ωρα θα συνταντησω την Τζεσυ .. Θα προσπαθησω να ειμαι ευγενικη και καλη μαζι της.. Εγω θελω απλα να την γνωρισω , να την κανω να νιωσει
καλα και να ηρεμισει..
Δεν ξερω τι να φορεσω.. Οχι πως εχει πολυ σημασια , αλλα τωρα που το ξανασκεφτομαι εχω να βγω 3 μερες εξω γιατι δεν ημουν καλα λογω μιας ιοσης που περασα, κατι σαν ανοιξιατικη αλεργια.. Σε λιγες μερες εχω γενεθλια.. Αυτο με αγχωνει γιατι ξερω πως θα αφησω πισω μου ανθρωπους που αγαπω και με εχουν στιριξει τοσα χρονια..
Επανελχομαι στην ντουλαπα, ειμαι πολυλογου και ξεχνω το κυριος θεμα !
Βαζω μια πλισε κοντη μαυρη φουστα που μου χαρισε η Λιρα γιατι της ηταν μικρη, εχει μερικα κιλακια παραπανω και γι,αυτο την εδωσε σε εμενα..
Μια ασπρη κοντομανικη μπλουζα και τα πανινα μαυρα παπουτσια μου.. Κανω τα μαλλια μου ενα απλο σινιον και πηγαινω προς το δωματιο της Τζεσυ και της Μιριαμ..
-------------------------------
Χτυπάω την πόρτα και μεσα σε δευτερόλεπτα μου ανοίγει η Τζέσυ..
- Γεια ! Ελπιζω να εισαι έτοιμη !
- Ναι ειμαι ετοιμη , παμε ;
- Φυσικα.. Κλεινει την πορτα και βγαινουμε απ'το ιδρυμα..
-----------
Περπαταμε αργα με κοφτο βημα... Ημαστε καπου στο παρκο που ειναι μερικα μετρα μακρυα απ'το ιδρυμα...
-Παμε να καθησουμε σε εκεινο το παγκακι εκεο κομτα στους θαμνους , προτεινω ..
-Ναι φυσικα οπου θες, την βλεπω , καταλαβαινωπως δεν ειναι καλα.. Εχει πικραμμενη καρδια.
Πηγαινουμε και καθομαστε στο παγκακι.. Δεν μιλαμε... Κοιταει την απεραντοσυνη... Ταξιδευει καπου χαμμενη στις σκεψεις τις, το βλεπω στα καταπρασινα σαν γρασιδι ματια της...
Την περιεργαζομαι καλητερα τωρα που μου δωθηκε η ευκαιρια... Ειναι ομορφη ... Φοραει ενα μαυρο φορεμα και μωβ μποτες μεχρι τον αστραγαλο..
Στον λαιμο της φοραει ενα ,μικρο σταυρο ...
Επειτα απο αρκετα λεπτα σιγης αποφασιζω να σπασω τον παγο...
-Λοιπον μιλησε μου για τον εαυτο σου..
-Με λενε Τζεσυ Σέιντιου, ειμαι 15 χρονων.. Δεν εχω γονεις. Ετσι μου ειχαν πει στο ιδρυμα που ημουν..
Οταν εγινα 10 χρονων , με υιοθετησε η οικογενεια που ζουσα τωρα. Τα πρωτα 3 χρονια ολα πηγαιναν καλα. Οι γονεις μου με αγαπουσαν , με βοηθουσαν, μου παρηχαν τα παντα..
Τα τελεταια 2 χρονια , ο πατριος μου αρχισε να πινει .. Στην αρχη ξεσπουσε στην γυναικα του, επειτα και σε εμενα. Τι να κανω , το ανεχτηκα, που θα πηγαινα εαν εφευγα ;
Μια μερα οταν γυρισε σπιτι , ηταν πολυ μεθυσμενος , η γυναικα του νευριασε και αυτος την εδειρε, εκεινη μετα εφυγε απ'το σπιτι .. ..
Ετσι κουρελι που ηταν ερχεται στο δωματιο και αρχιζει να με βριζει , αρχισα να κλαιω και αυτο τον εκανε να εξαγριωθει.... Βγαζει την ζωνη του και αρχιζει να με χτυπαει , προσπαθησα με ξεφυγω αλλα τοτε με εδεσε στο κρεβατι , μου εβγαλε τα ρουχα και αρχισε να με χτυπαει αλυπητα.. Καθε του χτυπημα ηταν ενας αβασταχτος πονος οχι μονο για το κορμι μου αλλα και για την ψυχη μου.. Στο τελος , εκανε αυτο που εκανε και εφυγε.
Το πρωι ερχεται η γυναικα του και βλεπει το χαλι μου και με ρωταει τι εγινε.. Της τα λεω, και δειχνει κατανοηση. Ηξερε πως δεν εχω πλεον σχεση μαζι τους και πως θα με στηλει καπου οπου θα ειμαι ασφαλης , και να με εδω , μονη .....
Γεια σας, ξερω πως η ιστορια μου μεχρι στιγμης δεν ειναι και πολλη ενδιαφερουσα γατι δεν εχει συμβει κατι που να κεντριζει την προσοχη. Αυτο γιατι μεχρι στογμης ειναι η αρχη και απλος περιγραφω την κατασταση της καθημερινης ζωης της.. Οταν Η Τζενσυλα βγει απτο ιδρυμα, τοτε η πλοκη αλλαζει, θα υπαρξει σασπενς καθως και διαφορες περιπετειες..
Προσπαθω να ειμαι οσο πιο καλη και κατανοητη, δεν εχω ξαναγραψει και ισως κανω λαθοι..
Ευχαριστω για τον χρονο που αφιερωνεται διαβαζονταςε τις σελιδες μου ! Το εκτιμβ πολυ.
Επισης απο δω και περα τα κεφαλαια θα ειναι η μεγαλητερα η θα ανεβαζω 2 φορες την μερα !
