FERİDE ~Yeni Hayat

1. Bölüm

- Biliyor musun? Bu hastalığın en kötü yanı durmadan kötüye gitmesi değil, güzel bir müzik eşliğinde ayağa kalkıp seninle dans edememek... Ve biliyor musun? Bundan daha da kötü bir şey var.

- N- ne ...

- O güzel gözlerini bir daha görememek. Ama beni bir şey daha çok üzüyor

- Müzik, müzikten ayrı kalmak...

- Daha da üzücü Feride'm.

- ... ?

- Hem gülüşünü görememek, hem de...

- Hem de ?

- Hem de, bu gülüşü yüzünden kaybeden kişinin ben oluşu... Ölümüm o çok sevdiğim gülüşünü yok ediyor ve açıkçası ölümümün o güzel gülüşünü daima yok etmesinden korkuyorum .

- Mümkün değil. Çünkü sen bu savaşta galip gelen taraf olacaksın. Olmak zorundasın. Şu kapıdan benimle el ele çıkacaksın.

- Korkarım, böyle bir şey olmayacak

- Olmak zorunda! Benim daima gülmemi istiyorsan nefes almaya devam et

- Ya olmazsa

- Söz ver bana.
(Gözlerinden yaşlar süzüldü...) Nefes almaya, yeniden dans edeceğimize, bana şarkılar söyleyeceğine , ellerimi yeniden tutacağına ve gözlerime yeniden hayat dolu bakacağına... Söz ver... (Sustu , derin derin nefes aldı.) Buna ihtiyacım var!

- Yapamam, bedenimde bunu yapacak gücü bulamıyorum

- Beni bu koca şehirde yalnız bırakırsan, seni asla affetmem. Yapamam burada sensiz .

- İstanbul'a dön...

(Dedi. Amacı onu güldürmek konuyu dağıtmaktı... Olmadı.)

- Ne bu şimdi!

- İstanbul'a olan özlemini saklayamıyor o çocuk gözlerin. Korkarım bu savaşı İstanbul kazandı. Bu sinirlerimi bozuyor.

- Ya ben sensiz yaşayamazsam?

- Sen şimdi boşver beni. Senden bir isteğim var.

- Söyle hemen yapayım.

- Ama kesin yapacaksın. Söz mü?

- Söz, tabi ki söz...

- Ben öldükten sonra beni unut...

-Böyle konuşmaya devam edeceksen...

- Bir dinleyecek misin? Beni unutamayacağını biliyorum, buna inat senden bir isteğim var , kalbini kilitlememeni ve benim için yeniden sevmeni istiyorum. Bunu benim için yapar mısın?