Treasure Academy

Chapter 1

Sa gitna ng aming kasihayan may nararamdaman akong kakaiba. Hindi ko alam kong bakit ako biglang kinabahan ,Pero ito ay ipinagsawalang bahala ko lang.

"Ok ka lang Alex?Parang namumutla ka yata?Anong nangyari sayo?"No ayokong sabihin sa kanya dahil mag-aalala lang siya.

"Ah oo.Ok lang ako Andrea. Masakit lang ang ulo ko." Sorry Andrea kailangan kong magsinungaling sayo.

Hindi ko gusto ang nakita ko.Ma-aaksidente mamaya si Andrea.At kailangan ko siyang iligtas.Dati ko pa sinasabi sa kanya na totoo ang aking mga panaginip pero sabi niya gutom lang daw ako.

"Hmm..Andrea pwede ba tayo mag-sleep over sa bahay?" Ito lang ang paraan para malayo ko siya sa disgrasya.

"Wow Alex himala.First time mo akong niyaya na mag sleep over sa inyo.May nakain ka ba?" Kong alam mo lang Andrea.Yan na nga rin ang sinasabi ko alam kong mabibigla ito dahil gustong gusto niyang mag-sleep over sa bahay ngunit hindi ako pumapayag. Hindi pa nga siya nakapasok sa bahay namin dahil hindi ko rin siya pinapapasok.

"Sige ba." Salamat.Pumayag rin.
"Andrea tara na kailangan nating magmadali." Hinihila ko na siya dahil malapit na ang hating gabi

"Teka,Hindi pa tapos ang party." Hay bwisit talaga tong babaeng to.Nanganganib na nga ang buhay niya pero heto nagpa-party pa.

"Tara na Andrea.Hindi na natin kailangan tapusin ang party baka mamamatay ka na."

"Hoy Alex ano yang ibinulong-bulong mo diyan?"mamamatay kang bruha ka.

" May ibinulong ba ako?Wala naman ahh.Tara na nga!"

"Sige na nga."

*Bahay*

"Wow.Oh my golly.Ang ganda nang bahay niyo Alex." Ang ignorante naman ng babaeng to.

"Bakit?ngayon ka lang ba naka-kita ng bahay na ganito?Mas maganda pa kaya ang bahay niyo dito" Kung ako talaga ang tatanungin mas maganda ang bahay nila kaysa sa amin.

"Hay naku,Alex Pa humble ka talaga ano?" Anong pahumble sinasabi nito.

"Wait lang Andrea.Umupo ka muna diyan tatawagin ko muna si mama." Sasabin ko sa kanya na dito matutulog si Andrea.

"Hoy balik ka agad ah.Baka mawala ako dito sa bahay niyo.Ang laki pa naman." Hahhah babaeng to talaga.Ang duwag.

"Wag kang mag-alala babalik agad ako duwag!" Hahhhhaha

"Hoy duwag ka diyan.Basta balik ka agad" Paulit-ulit lang.

"Oo,babalik agad ako." By the way nakalimutan kong magpakilala sa inyo.Ako nga Pala si Alex Francisco 15 years of age.
G-10 student.At yong kaibigan ko kanina siya si Andrea Velasquez.
Same age din kami at parehas kaming grade-10.Nasan ba si mama bakit wala siya sa room niya.Ah baka nasa office.Kami lang pala ni mama ang nakatira sa bahay na ito.

"Yoo.Whats up ma." Hahhahha ganyan talaga kami magbatian ni mama.

"Whats up din anak." Diba para lang kaming magkaibigan .

"Ma ,pagpaalam ko lanh sa iyo ha dito nga pala matutulog si Andrea." Alam ko namang papayag to.

"Sure Anak.Tsaka mauna na kayong kumain dahil marami pa akong tatapusin." Hay naku! Itong si mama talaga.Napaka hard working.

"Sige ma basta wag kalimutang kumain ahh" paalala ko lang dahil pag nagta-trabaho to naku hindi na kumakain minsan.

"Andrea tara kain na tayo" Patay gutom pa naman tong babaeng to.

"Tara kanina pa ako gutom.Kanina pa nagrarambulan ang ang mga bulate sa tiyan ko hahha.tsaka ang tagal mo." See diba patay gutom talaga.

"Wow ang daming pagkain. Birthday ba ng mama mo?Ba't ang daming pagkain?"Hahayy.
Ang ingay talaga kahit nasa hapagkainan.

" Tumahimik ka na lang Andrea at kumain."Ang ingay eh.

"Hay naku sige na nga." Mabuti at tumahimik rin.

"Hoy Alex alam mo ba napanood ko kanina sa balita?" Paano ko malalaman ehh hindi naman ako nanonood ng balita?Akala ko tatahimik na,Hindi pala.Hay naku!Babaeng to talaga. Napaka-ingay!

"Hindi ko alam dahil hindi naman ako nanonood ng mga balita." Totoo naman tsaka siya lang kaya ang nanood kanina. Pinuntahan ko kaya si mama sa kanyang office.

"Alam mo ba yong palaging sinasakyan ko na bus nadisgrasya at ang daming patay.   Mabuti talaga at hindi ako nadamay doon."Kawawa naman yong mga namatay.Siguro
Ito na talaga ang panahon na malaman ni Andrea na ang mga panaginip ko ay totoo.

"Andrea kailangan mong maniwala sa akin.Kagabi napana ginipan ko na to.Alam ko na ang sasakyan mong bus ay madidisgrasya kaya niyaya kita na dito na lang matulog Para malayo ka sa aksidente." Bahala siya kong di siya maniwala basta ang mahalaga nasabi ko ang totoo sa kaniya.

"Ano?So kaya mo pala ako dinala rito para hindi ako madamay sa aksidente?" Tanga talaga.Sinabi ko na nga tinanong pa.

"Oo.Noon ko pa sinabi sa'yo na lahat ng panaginip ko nagkatotoo pero anong sabi mo? Gutom lang yan?" Nakakainis! Alam niyo yong ang seryoso nang pinag-usapan niyo tapos bigla ka na lang sasabihan na Gutom lang yan friend ikain mo lang yan!Oh sinong hindi maiinis.

"Pero paano? I mean paano mo nalaman na lahat ng panaginip mo ay nagkatotoo?"

"Nalaman ko ito nang minsang nagbakasyon kami.Bago kami pumunta sa Bohol noon napanaginipan ko na may madadaanan kaming mag-ina na na-aksidente.At yon nga,Papunta na kami ng Bohol no'n at habang enjoy na enjoy ako sa pagtingin sa mga daanan bigla na lang kaming napahinto dahil may nakita kaming naaksidente at mag-ina sila.Parehang-parehas sa panaginip ko pati ang kanilang mukha.Bigla na lang akong umiyak no'n.Nagtaka nga si Mama kong bakit daw ako biglang umiyak.Sinabi ko sa kaniya na napanaginipan ko ang pangyayaring ito.Nagulat siya pero hindi niya ipinaliwanag sa akin." Nagtaka nga ako kong bakit hindi niya ipinaliwanag sa akin pero hinayaan ko lang.Alam ko namang ipapaliwanag niya ito sa akin. Maghihintay lang ako kung kailan iyon.

"Di maabsorb ng utak ko ang mga sinabi mo Alex.Pero totoo ba talaga iyon?"Alam niya namang totoo iyon pero nagtatanong na naman.

" Oo nga."Kailan kaya matigil ang pagtatanong nito?Hay naku!!

"Tara na nga matulog na tayo inaantok na ako ehh." Kanina pa talaga ako inaantok .

"Tara ako rin ehhh nakakapagod kaya.Galing pa tayo sa party." Oo nga.What a long day.

"Goodnigt Alex"
"Goodnight

___________________
Hey there kindies (kin-dis)
Hit the star button if you like this.