ALL OF ME ( The Shintai University Book 1)

CHAPTER SEVEN

CHAPTER SEVEN

Hilam sa luha ang Dalaga, hindi niya alam kung san siya pupunta, ang nais lang niya ay makalayo sa kinaroroonan ni drei, Sa pagtakbo niya bumanga siya sa isang lalaki, sa dibdib nito napasubsob siya, nagtaas siya ng mukha nagulat siya kung sino ang lalaking yun, Si Bryce.... agad nitong ibinalik ang ulo niya sa dibdib.

                "Sige gamitin mo yan, umiyak ka  hangang gusto mo, Pangako hindi ako titingin" sincere nitong sabe, gusto man niyang manlaban, but Lexi felt she's too weak at the moment and sasabog na talaga ang puso niya, kaya wala na siyang palag, She cry her  heart out, Labis din naman ang pag-aalala ni bryce hindi niya alam kung bakit tila nasasaktan siya para sa dalaga, gusto niyang murahin si Drei ngunit alam niya sa sarili na hindi rin naman nais ni drei ang mga nangyari,

Matagal-tagal sila sa ganung ayos, until she suddenly felt numb, mugtong-mugto ang mga mata ni Lexi,

                "Salamat"mahina niyang sabe. napatingin si bryce sa kanya at nahabag, If only she'll let me I would never ever make her cry~ bulong niya sa sarili, hindi niya mawari why his heart is being crashed seeing her hurting,

                "ayos ka na ba? eto tubig uminom ka muna, lumabas na kase dyan sa mata mo, ang lahat ng tubig mo sa katawan, madede-hydrate ka, tiyak kong kukulangutin at mumutain ka niyan mamaya" Bryce tries to crack a joke hoping this will work.

                "Bryce salamat ha"ulit ni Lexi, she's too vulnerable

                "hatid na kita, baka kung san ka pa mapunta, i dont think na makakaisip ka ng maayos, it's better if you go home already and rest."Tila naguutos nitong tinig, Sa totoo hindi nga siya makapag-isip and she just think this guys is right. marahan siyang tumango.

Habang nag-didrive  tumutulo pa rin ang luha ni lexi ganun ata talaga siya, minsan lang siya umiiyak but it cant be stopped,

Naalarma naman si Bryce, inihinto niya ang kanyang sasakyan at bumaba, nagtaka si Lexi ngunit wala siyang pakealam, pagbalik nito may dala-dala siyang supot.

                "Here, eat that when your'e home, when I was young Dad used to do the same, pag-umiiyak ako binibili niya ko ng chocolate Ice cream and suddenly I feel okay."sabe nito.

                "ang laki nito, iiyak naman ako sa sakit ng ngipin"sabay tawa niya. Natawa rin si bryce sa dalaga, Ang gaan ng pakiramdam niya kasama ang dalaga. Ng makarating sa bahay nila Lexi hinwakan niya ang kamay ni Bryce na nooy nakapatong sa kambyo ng kotse,

                "Salamat Bryce ha"nakatunghay ito sa mata ng binata, kahit pa mugto at namamaga ang ilong nito. tumango naman ang binata. bumaba si lexi ng kotse ni bryce at ng papasok na siya sa gate.

                "Lexi, May bayad pala tong paghatid ko sayo' ano akala mo libre, inabala mo kaya ako"si Bryce na nagsimula nanamang mang-asar.

Humaba naman ang nguso ni Lexi.

                "oh magkano ba?, pati ba tong Ice Cream na to may bayad?"si Lexi na nakakunot na ang noo.

                "Hinde libre ko yang Ice Cream, Hindi pera, consinquence ang bayad"si bryce na nakangiti na tila nangaasar.

                "Ano? Oy wala ako sa kondisyon para sa iniisip mo ha, pwede ba bryce wag ngayon! please bigay mo na saken tong araw na to, quota na ko eh"si lexi na tila nagsusumamo sa binata.

                "Hindi, Inuutusan lang kita na kung maari, pigilan mo umiyak, ayoko kase ng babaeng umiiyak, sige Ciao!"sabe nito sabay ibis ng kotse nito,