24:00
Πίσω απ΄τους ύμνους της σιωπής,
Πίσω από θρύψαλα οργής
Κρύβεται ο μαύρος ποιητής,
Της ουσίας γητευτής.
Σ'έναν ουράνιο κόσμο ζω,
Σ'έναν ουράνιο κόσμο ζεις
Είμαστε θύματα σιωπής,
Της μαύρης ζωής αυτής.
Πίσω απ΄της όψης το φεγγάρι,
Πίσω απ'του έρωτα τη χάρη,
Τον παγιδεύει το σκοτάδι,
Μεταμφιεσμένο σ'ένα χάδι.
Μα είμαι εδώ ξανά.
Κι ας είναι ο ήλιος μαύρος,
Παρέα με τον ποιητή,
Με ένα μαχαίρι και σπαθί.
Πίσω απ'τα αστερία του ουρανού,
Πίσω απ΄τα μάτια ενός παιδιού
Κρύβεται η ζωή του ποιητή,
Όλη γραμμένη σε χαρτί.
Παλεύω όμως δε θα βρω,
τι κρύβει πίσω αυτό που ζω.
Και ο ποιητής γελά,
Νόημα δεν έχει πια.
Πίσω από το νόημα της ζωής,
Τίποτα βλέπω εγώ
Και δεν χρειάζεται να δω
Το ταξίδι αυτό αρκεί
Και θα γίνω δυνατή.
Ας αφήσω πια το νήμα,
Ας να σβήσεις πια τα φώτα
Ακολουθούμε τα δικά τους χνότα,
Των αδόξων ποιητών τα νώτα.
xoxo
