Dit kan niet ik ben op mijn beste vriendin is dit eh normaal? En hoe moet ik het er vertellen moet ik het überhaupt vertellen… En hoe zou ze reageren. O der schieten zoveel vragen door mijn hoofd die ik niet kan beantwoorden. “mam!!!” gil ik geen antwoord… ik ga huilend op bed liggen als er iemand op mijn deur klopt “nee donder op laat me alleen” toch hoor ik mijn deur open gaan. “Ik zei donder op” “sorry ik hoorde je huilen en wouw weten wat er was” ik kijk op en zie de vriendin van mijn broer. Ze loopt naar me toe en gaat op het randje van mijn bed zitten en slaat der armen om me heen “vertel het me is meis” ik kijk er aan en haal mijn schouders op “nouja gewoon ben verliefd maar ik wil het niet en… o Jolien ik word gek” ze kijkt me lief aan “kom we gaan beneden even wat drinken pakken en dan vertel je het me allemaal” ik beginnen wild te schudden en te huilen “nee niet waar mama bij is echt niet” ze lacht “rustig maar je moeder is niet”. Ze pakt mijn hand en neemt me mee naar beneden. “Thijs zet jij even wat thee voor Will en mij” ze slaat haar arm om me heen “sst rustig meis het komt wel goed”. Thijs geeft mij en Jolien een kop thee en gaat in de stoel zitten. “Nou vertel”
Als ik het hele verhaal hebt verteld begint Thijs lachen, Jolien kijkt hem boos aan. “Meis je moet het er toch ooit vertellen” ik haal mijn schouders op en begin weer te huilen “waarom moet ik nou weer verliefd op mijn beste vriendin zijn… is dat normaal” Jolien knikt “ja lief maak je daar maar geen zorgen om”.