Fandoms One Shots

Octavia Blake

Pamiętasz mnie jako tą małą dziewczynkę
Tą która wychowała się pod podłogą
Wiecznie w ukryciu
Dziewczynkę o której nikt nie wiedział
Mimo to, wiecznie wesołą
Pełną entuzjazmu

Później mnie znaleźli
Dowiedzieli się o istnieniu dziewczynki pod podłogą
Wychowała się w zamknięciu
Później trafiła do zamknięcia

Ta dziewczynka nie wiedziała kim naprawdę jest
Nie miała okazji się tego dowiedzieć
Ale nawet ta okazja z czasem się pojawiła
Octavia znowu była szczęśliwa
Znalazła się na Ziemi
Która na pierwszy rzut oka była piękna
Przedziwna, lecz piękna

Dziewczynka zaczęła odkrywać siebie
Zaczęła stawać się mną
Zaczęła walczyć
Zaczęła zabijać i zaczęła kochać
To Lincoln pomógł mi odkryć siebie
Już nie liczył się mój brat,
Który nigdy mnie naprawdę nie akceptował
Już nie liczyli się ludzie z Arki
Którzy nigdy nie brali mnie na poważnie
Liczył się Lincoln
Liczyła się walka
Liczyli się ziemianie
I liczyło się to, kim naprawdę byłam

Wszystko zaczęło się zmieniać
Ja, zaczęłam się zmieniać
Utraciłam to, co najbardziej się dla mnie liczyło
Utraciłam miłość
Wewnętrznie zaczęłam się łamać
Ból który mnie przepełniał
Był nie do zniesienia
Zaczął wychodzić na zewnątrz
W postaci gniewu

Ludzie zaczęli się mnie bać
Nazwali mnie Skairipa
Śmierć z góry
Doznałam śmierci
Widziałam śmierć
Więc niosłam śmierć

Już nie byłam tą Octavią
Która nocą oglądała świecące motyle
Która biegała radośnie po Ziemi
Będąc przekonana, że nic jej nie grozi
Tamta dziewczynka już przepadła

Później, robiłam rzeczy, których nigdy nie chciałam robić
Robiłam rzeczy których będę żałować do końca życia, mimo, że nie miałam wyjścia
Robiłam rzeczy, aby ocalić ludzi
A oni mnie za to nienawidzili
Bo robiłam rzeczy które musieliśmy zrobić, aby przetrwać
Ale po nich żałujemy, że przetrwaliśmy
I właśnie to, do końca zabiło starą Octavię

Ty, patrzysz na mnie
I widzisz biegającą z motylami
Kilka lat młodszą
Nie zniszczoną przez świat
Wesołą dziewczynkę
Ja już jej nawet nie pamiętam
Wiem, że kiedyś żyła w moim ciele
Ale już zapomniałam kim była

W tym momencie
Ta mała radosna dziewczynka już nie żyje
Mam tą samą twarz co ona
Tylko trochę starszą
Ale to już nie ta sama osoba
"Nie możesz uratować kogoś, kto już nie żyje."
Powiedziałam starając się to uświadomić Bellamy'emu
Kiedyś był moim bratem
Dzisiaj nie jest w stanie spojrzeć mi w oczy
Nie rozumie kim jestem
Nie rozumie, jak działa świat
Może jest ode mnie starszy
Ale nie rozumie, że świat jest niesprawiedliwy i okrutny
Nie rozumie, że świat zabija

Wciąż widzisz we mnie tą małą radosną dziewczynkę
Dziewczynkę, która już nie żyje.