K-Z:ASLA!!!
İkimizin aynı anda söylemesi tuhaf kaçsada ben bu salakla sevgili rolü oynamam.O bi kas torbası ben bir makarna.Ne diyorum be ne makarnası.Neyse o bi kas torbası ben miss turkey.O bi kas torbası ben... neyse bişi bulamadım uzatmayada gerek yok.Ben bu içimdeki sözcükler kongresiyle boğuşurken Kerem beni o kongrenin başından alıp Yılmaz-Sayer ortaklığındaki kongreye sokuyor.
''Zeynep?Zeynep''
''Ha efendim.''
''İyi misin ?''
''Hıhı.İyiyim.Ya ben ilk düşünmeden hayır dedim ama bence olabilir.Yani işlere iyi gelicekse.''
''Zeynep ne diyosun sen ?''
''Ya işler ne durumda biliyosun Kerem.''
''Peki,tamam.''
''Çocuklar bakın sizde görüceksiniz,bu işler için çok iyi bir reklam olucak.''
''Bizde o yüzden kabul ediyoruz.''diyen Kerem'e bakıp
''Aynen.''Diyorum.Neyse biz artık kalkalım diyip ayaklanıyoruz.Sevim Hanım ne kadar kalmamızı ısrar etsede,herkesle vedalaştıktan sonra arabaya biniyoruz.Arabaya biner binmez bir Kerem Sayer ses tonuyla karşılaşıyorum.
''Niye kabul ettin ?''
''İşlerin ne durumda olduğunu biliyosun.En azından işler düzelir diye.''
''İyi o zaman güzelim,çok eğlenicez.''
''Yine öküzlük yapmazsan çok mutlu olucam.''
''Oyunu başlatan sensin bende eğlence katıyorum fena mı ?''
''Öküz.''
''Uyuz.''diyip yola başlıyoruz.Uzun uzun........çooo...k daha uzun bir yolculuktan sonra ben uyumuş olduğumdan anlatma hakkını Kerem'e veriyorum :):)
KEREM'DEN
Otele gelip arabayı durudurduğumda Zeynep'in uyuduğunu farkediyorum.Arabadan inip onu kucağıma alıp odasına çıkarıyorum.Yatağa yatırıp uzun uzun bakıyorum.Ne kadar masum,saf olduğuna.Tam bi peri kızı gibi.Kapıdan çıkmak için adım attığımda yine onun sesi odada yankılanıyor.
''Yapma yeter!Bırak artık peşimi.Bıraaaak.''diye bağırıp uyanıyor.Hemen yanına gidip yatmayla yatmama arasındaki pozisyonda yatağa giriyorum.
''Şşş,sadece bi kabustu ben burdayım hadi uyu.'' diyip göğüsüme yatırıyorum onu.Oda hemen sokuluyo ve büyük bir huzur beni beklerken uykunun kollarına kendimi bırakıyorum.
ZEYNEP'TEN
Sabah 06.30 sularında uyandığımda hayatımda uyuduğum en huzurlu uyku olduğunu fark edip yanımda yatan kas torbasına bakıyorum.Ne oldu ne bitti hiç bir şey hatırlamadığım için uyumaya devam ediyorum.Tabi ki uyku kaçtım mı bi daha tutmaz.O uyanana kadar beklemeye karar veriyorum ama uyanıcağa benzemediği için usulca kalkmaya yelteniyorum ama olmuyo çünkü ben dün bir ahtapotla uyumuşum.Sanki elinden oyuncağı alıncak çocuğun oyuncağı vermemek için gösterdiği performans gibi.Ama bu sefer kalkmaya yeltenmeden direk başımı göğüsüne tekrar koyup uykuya dalıyorum.Sanki hep olmak istiyiceğim bir yer gibi...
