အကြင်နာ.... မုန်း ( Completed)

ep 12

'' မုန္း ............... ဒါက ကုမၸဏီအ၀ မွာေနာ္ ''

သူ႕ရဲ႕သတိေပးစကားကို မုန္း နား၀င္ဟန္မတူ ၊ တအိအိနဲ႕သာ ရိူက္ငိုတုန္း ။ ေနာက္ဆံုးမတတ္သာစြာဘဲ အႏႈိင္းမဲ့ သူရဲ႕ ကုတ္အက်ႌကို ခြ်တ္ကာ မုန္း၏ ေခါင္းကေန ၿခံဳလႊားထားေပးလိုက္သည္ ။ အကာအကြယ္ေတြ႕သြားေသာ မုန္းသည္ ခုမွပိုဆိုးလာၿပီး အက်ႌလက္နဲ႕ သူ႔ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္လိုက္ေသးသည္ ။ သူထင္တာေတာ့ မ်က္ရည္ပဲ မကေလာက္ဘူး ႏွာရည္ေတြပါ ေရာသုတ္ေနေလာက္တယ္ ။ ရွိပါေစေတာ့ အက်ႌတစ္ထည္က ဒီေလာက္အဖိုးမတန္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ဒီကုတ္အက်ႌက ဒီဇိုင္နာ အကန္႔အသတ္နဲ႔ ထုတ္ထားတဲ့ကုတ္ ။ ႏွေျမာမိေပမယ့္လည္း .. အိန္း.........ဒါလည္း ႐ွိပါေစေတာ့ ။

ငိုတဲ့သူက မရွက္ေပမယ့္ သူေတာ့ ရွက္လာၿပီ ၊ ကြက္တိကြက္ၾကားျဖတ္သြားေသာ ၀န္ထမ္းတစ္ခ်ိဳ႕က ေပၚတင္ၾကည့္မသြားေသာ္လည္း ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ၾကည့္သြားၾက၍ သူေနရထိုင္ရခက္လာေလသည္ ။

'' မုန္း .......... မင္း ထပ္ငိုဦးမယ္ဆိုရင္ မင္းကို ဒီမွာပဲ ခ်န္ထားခဲ့မွာေနာ္ ၊ မငိုရဘူး တိတ္ ... ဒါ ကုမၸဏီဆိုတာလည္း သတိရဦး ၊ မင္းကို လူေတြက မသိလို႕ မင္းမရွက္ေပမယ့္ ငါက ဒီကုမၸဏီရဲ႕ ဥကၠ႒ေနာ္ ၊ ငါ့ သိကၡာကို နည္းနည္းေတာ့ ေထာက္သင့္တယ္ ''

သူနည္းနည္းေငါက္လိုက္မွဘဲ အက်ႌၾကားထဲက ေခါင္း၀ွက္ထားေသာ ေကာင္ဆိုးေလးသည္ သူ႕ကို အသနားခံေသာ မ်က္လံုးေလးနဲ႕ ေမာ့ၾကည့္ကာ မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္လိုက္သည္ ။ မုန္း အရမ္းကို ေပ်ာ္ေနမိသည္ ။ အရင္တံုးက ေစ့ေစ့ပင္မၾကည့္ရဲေသာ သခင္ေလးကို ခုလို ရင္ခြင္ထဲ တိုးေဝွ႕ၿပီး ငိုခြင့္႐ွိလာလိမ့္မယ္လို႔မွ မထင္ခဲ့တာ ။

'' ေနာက္တစ္ခါ ေမာင္းမထုတ္ဘူးလို႕ ကတိေပးရင္ မငိုဘူး ''

'' မင္းက ျပန္အက်ပ္ကိုင္တယ္ေပါ့ .........။ ေကာင္းၿပီ ေကာင္းၿပီ ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ မင္းကို မႏွင္ထုတ္ေတာ့ဘူး ၊ အခုအငိုတိတ္လို႕ ရၿပီ ။ ငါ့ ရံုးခန္းထဲ လိုက္ခဲ့ ၊ ဟိုေရာက္မွေျခေဆာင့္ၿပီး ငိုလည္းရတယ္ ''

'' တကယ္ ............''

႐ွိသမ်ွသြား အကုန္ေပၚတဲ့အထိ ၿပံဳးလိုက္ေသာ မုန္းသည္ ျမင္ရသူ အဖို႕ အသည္းယားစရာ ။ ဒီေကာင္ေလး ေမြးကတည္းက လူေတြကို ျပဳစားဖို႕မ်ား ေမြးဖြားလာတာလား မသိ ။