It's Me

Chapter 32

Chapter 32

I woke up in a different room, kaya agad akong napatayo.

Biglaang sumakit ang ulo ko kaya napahawak ako dito. Where the hell I am?

Weird thing is I'm still wearing my suit and my combat what the hell? Kahit manlang nagamot mga gasgas ko, pero hindi ang tanging nagbago lang saakin ay nawala ang holster ko. Okay ? Is this kidnaped? Oh no

Ang huling natatandaan ko ay hinalikan ako ni Tyler then I lost my strength. Tyler kidnaped me? Why?

Para masagot ang mga hinala ko tumayo na ako mula sa kama habang hawak ang batok ko at nilibot ang kuwarto

Its like a empty room. Dahil kama at mga important supplies lang ang makikita mo

I opened the door and saw a stairs going down.

Dahan dahan akong nag lakad palabas na hindi magiging dahilan ng ingay sa tahimik na bahay.

Its really fucking empty.

Pagbaba ko wala akong naabutan kundi itim na pusa. Pusa? Yeah right.

Nilibot ko ang tingin ko sa buong paligid pero walang tao what the fuck is going on?

"Hello? Anyone here?" tanong ko pero walang lumalabas o sumasagot manlang sa tanong ko.

Nangbubuksan ko ang main halos kabahan ako nang hindi ko ito mabuksan. Shit ! I'm stuck!

Someone really do kidnaped me!

Sinubukan ko maghanap ng pwedeng pang sira sa kusina pero wala akong makita lahat ng bintana ay hindi glass kaya mas nahihirapan ako.

"Shit! Palabasin niyo ako dito!!" nagsisigaw na ako at halos itumba ko na lahat ng gamit dito. Ung pusa nakatitiglang saakin habang umiilag

"What the fuck is wrong with you?! Damn Cat!"

"Tulong!!!!!! Tangina!" wala na akong nagawa kundi maupo nalang sa sahig habang nakasandal sa pinto.

Pagod na akong magwala.

"Gutom na ako, ano ba naman yan!" pagiinarte ko sa sarili ko nang bigla akong mapatayo dahil sa narinig sa isang kuwarto.

Dahan dahan akong nagtungo doon hanggang sa mabuksan ko at sumalubong saakin ang babaeng parenteng  nakaupo. Hindi ko ito makilala dahil sa suot niyang malaking sombrero na nagtatakip ng isang mata niya. What the fuck? She's even wearing a long black gloves and a fitted black dress. Her lips are bloody red .

"Who are you?" ngumisi lang ito na kinainis ko

"Who are you?! Bakit mo ako dinala dito?!" inis kong sigaw na lalong nag pangisi sakanya

"Kalma Zaprina" it's not the first time someone called me in my first name .. Pero hindi parin ako sanay mas sanay ako sa 'zap'

"Sasagutin mo ba ako?" tumayo ito sa napakagandang paraan niya.

"You can call me Sparrow. Dinala kita dito for a reason" nangunot ang noo ko. Sparrow? Hindi naman siya mukhang ibon, fuck

"How?" ngumiti na ito at tinalikuran ako

"Nanghinahalikan ka ni Tyler I took you from him pero nakatulog kana dahil sa karayom na tinusok sayo ng tao ko. At hindi mo na un naramdaman, cause you were busy kissing your fiancee." what the fuck?

"What happened to Tyler? Where is he?"

"He's fine pinatulog lang namin at iniwan doon. Maybe your brother will take care of him, so stop worrying"

"You kidnapped me?! Are you crazy?" tumawa lang ito nang mahina at humarap muli saakin

"I guess so Zaprina. Are you hungry? Let's have a lunch today" napatingin ako sa paligid pero wala naman pagkain

"Not here somewhere near here"

"Where are we?"

"Denmark" nanlaki ang mga mata ko nang marinig ko iyon. What?! Nasa Denmark na ako? Ganon ba katagal ang tulog ko?! What the fuck. Ano na ang nangyayari sa Pilipinas?!

"What?! Gaano ako katagal natulog?"

"You've slept for two days" napapikit nalang ako, kaya naman pala gutom na gutom na ako.

"But before eating, get dress pagtitinginan ka ng mga tao sa suot mo. Nakahanda na sa kuwartong pinanggalingan mo ang isusuot mo. Don't make me wait for to long" matapos niya iyon sabihin iniwan na ako nito. Kaya bumalik na ako sa kuwarto kanina at nagsimula nang maligo at magayos.

Naghanda lang ito ng black jeans, white sleeveless top and denim jacket and I just wore my black combat. Well someone got my style.

Paglabas ko ng pinto sumalubong saakin ang isang lalaking nakasandal lang sa pader habang nakapamulsa.

"Follow me" sabi nito at nauna nang maglakad. Tahimik nalang akong sumunod sakanya hanggang sa makarating kami sa isang itim na SUV kung saan nakaupo na si Sparrow

Tumabi ako sakanya at tahimik nilibot ang mata sa paligid.

Tanging kasama namin ay ang driver at lalaking sumundo saakin kanina na pansin kong tingin ng tingin sa rearview mirror.

"By the way Zaprina this is Kyle." hindi ko na ito inimik at nagsimula nalang pumikit. Naantok parin ako.

Nagising ako sa mahinang tapik sa aking balikat

"We're here" nauna na akong bumaba at napatingin sa paligid. Pansin kong napakatahimik na tao ni Kyle. Well sabi nga nila iba ang taong tahimik.

"Zaprina?" tawag saakin ni Sparrow. Can she just call me 'Zap'?

"Call me 'Zap' okay?" wala akong makitang reaksyon dito dahil tago nga ang pagmumukha niya.

"Okay Zap." ngisi nito saka naunang maglakad na sinundan ni Kyle.

What the fuck? Ano ba ang kailangan ng babaeng ito? Why me?

"What do you want?" naging seryuso na ako at tinitigan ito ng mariin. Hindi na ako natutuwa.

"Well nice question. I need for a mission. I need you to help me bring these women inside the mission. They deserve to be a part of it." tinitigan ko nalamang ang listahan ng mga pangalan kung saan naka-attach ang mga litrato nito.

"Oh kay? I will help you, but shit bring me back home" lumunok ito saka pinagdaop ang mga kamay.

"Kyle ready our private plane" tumango at tumayo na si Kyle saka lumabas ng restuarant.

Mukhang may kakausapin ito.

"Who is that guy?" nakatingin ako kay Kyle habang hinihintay ang sagot ni Sparrow.

"He's my stepbrother" napatingin ako bigla kay Sparrow ng sabihin niya ito

"Seriously?! Ganyan kayo magmahalan ng kapatid mo?" natawa ang ito saakin. Why? I'm just fucking asking.

"No, I'm the sweetest ate of all time but not when we're on the job"

Miss Royal Demise