My best friend my lover

~ 17 ~ Η αποθήκη ~

Δηλαδή έλεος...

ΕΛΕΟΣ...

Μου έχουν σπάσει τα νεύρα.

Εδώ και μια εβδομάδα έρχεται κάθε μέρα ο Πάνος σπίτι μου και καμιά φορά κοιμάται εδώ κιολας τα βράδια.

Από ποτέ δηλαδή έγιναν τόσο κολληταρια αυτός και ο αδερφός μου;

Τώρα που το σκέφτομαι, λες να έχει πει κάτι ο Πάνος στον Ιάσονα για εμάς;

Μπαα, δεν πιστεύω, αλλά πρέπει να σιγουρευτώ. Μήπως να τον ρωτήσω; Ναι θα τον ρωτήσω μόλις τον ξανά δω μόνο του.

Αα και κάτι άλλο, τώρα τελευταία δεν πολύ βλέπω τον Πανό μαζί με την Γεωργία, λέτε να έχει γίνει κάτι;
Μπορεί, αλλά δεν τον ρωτάω και αυτόν, άσε καλύτερα μην με περάσει και για καμιά κουτσομπόλα.

Αλλά, ρε φίλε, με το να έρχεται εδώ κάθε μέρα δεν με βοηθάει και πολύ να τον ξεπεράσω.

Τωρα είναι κάνω μαζί με τον αδερφό μου στο σαλόνι και βλέπουν ποδόσφαιρο. Εγώ ετοιμάζομαι για να βγω τώρα έξω με τον Αλέξ.

Ακούω κόρνα από έξω και καταλαβαίνω ότι είναι από έξω το αγόρι μου, είναι 9 ηώρα, ίσα ίσα προλαβα να ετοιμαστώ.

Κατεβαίνω τις σκάλες και ο αδερφός μου με τον Πανό με κοιτάζουν.

Ιάσονας: Είναι από έξω ο τζιτζιφιόγκος.
Λέει και ξυνίζει την ηλίθια μούρη του.

Αννα: Δεν είναι τζιτζιφιόγκος.
Λέω λίγο νευριασμένη.

Ιασονας: Είναι.

Να μου σπάσει τα νεύρα θέλει για να μην περάσω μετά καλά έξω.

Αννα: Ο φίλος δίπλα σου είναι.
Είπα εννοώντας τον Πανό.

Το ξέρω ήταν κακό αυτό, αλλά μου ξέφυγε, δεν ήθελα να το πω αυτό και να ξανά τσακωθώ με τον Πανό. Αυτή την εβδομάδα κάθε φορά που βλεπόμαστε εδώ τσακωνόμαστε.

Πανος: Τι είπες;
Είπε εκνευρισμένος.

Αννα: Δεν άκουσες;
Είπα και σήκωσα το δεξί μου φρύδι.

Πανος: Επειδή άκουσα ρωτώ.

Αννα: Και αφού άκουσες, γιατι ρωτάς;

Πανος: Ξανά πες το και θα δεις τι θα πάθεις.

Με απειλεί τώρα; Χαχαχα

Αννα: Τι θα μου κάνεις; Θα με δείρεις;
Είπα με ειρωνικό υφακι.

Πανος: Όχι, κάτι άλλο.
Είπε και έκλεισε το μάτι του σαν τον ανώμαλο.