"Sasama ka ba?" Kanina pa ako tinatanong ni mommy at ni kuya kung sasama daw ba ako sa manila. Gusto ko sanang pumunta pero may klase pa kami.
"No." Ilang beses ko naring sinagot yan sakanila but they keep on asking and asking and asking. Ganon ba ko kahirap paniwalaan? Aish. "I'm not coming. That's final." Sabi ko saka pumunta sa taas at nagkulong sa kwarto. It's friday pero tinatamad akong pumasok. Friday sickness, I guess.
"Yaya!" Sigaw ko. Alam ko namang may makakarinig saakin. At hindi nga ako nagkamali. Pumasok si Yaya Merely.
"Ano pong kailangan n'yoa, Ma'am?" Tanong n'ya.
"Popcorn. Cheese. And drinks." Sabi ko. Tumango naman s'ya agad at lumabas ng kwarto ko. Inopen ko ang TV saka naghanap ng maganda at latest movie ng Netflix. Buti nalang at bago ko pa simulang panoorin ang movie'y dumating na si yaya. Ipinalapag ko s'ya sa table sa side ng bed ko.Inabot ko ang cellphone ko nang tumungo ito nang hindi ko man lang tinignan kung sino ang caller.
"Hello, who's this?" Medyo iritang tanong ko."Woah! Hey, masyado naman yatang masungit 'yang pagbati mo." Tumawa s'ya.
"Why did you call? I'm watching don't disturb me. State your answer, straight to the point." Sabi ko. He's Dianos at malandi s'ya. That's all and I, thank you.
"Itatanong ko lang naman sana kung bakit ka absent althought alam ko namang dahil tinatamad ka na naman. I just want to talk to you. I missed you." Napakalandi talaga. Kung hindi ko lang talaga s'ya so-called bestfriend matagal-tagal ko narin s'yang nasapak.
"Missed my ass. Bye." Binabaan ko na s'ya ng telepono at itinuloy ang panonood. Inis kong dinampot ang cellphone ko at sinagot ang tawag nang tumunog na naman ito.
"What?!" Sigaw ko.
"Why are you shouting?" Nanlaki ang mata ko at napatingin sa caller. Si Lolo.
"I'm sorry,Lo. I thought you were the one who called me a minute ago." Magalang na sagot ko. Why so stupid not looking at the caller's ID, Gen?
"You're not going here in manila?" Tanong n'ya. Here in manila . . . Don't tell me he's. . . "Don't you miss your lolo and lola, Gen?" Oh my.
"When did you came back,Lo?" Tanong ko. Sa Amerika kasi sila ni Lola nakatita. Si Lolo, American. Si Lola, Spaniard. Si Mama Russian. Kaya naman gwapo si kuya at maganda ako.
"We arrived yesterday,Apo. So are you coming to see us?" Tanong n'ya.
"Of course!" Agad kong sagot. Minsan ko lang makita ang lolo 'ko. I won't miss this opportunity.
Nanirahan kami sa America for 5 years. Nagbakasyon kami noon dito sa pilipinas at nagustuhan ko dito kaya dito na kami nanatili.
Pero si Daddy, lolo, at lola'y naiwan sa America at paminsan-minsan lang umuuwi dahil inaasikaso nila ang kompanya roon. At si Lola naman, ayaw n'yang iwan si Lolo.
Hindi kami masyadong close ni lola. I don't know why pero mas malapit talaga ang loob ko kay lolo.
"That's nice. I'm gonna hang up now. See you." Sabi nito.
"See you. Love you." Sinagot n'ya ako saka pinatay ang telepono.
Speaking of the reason why we stayed here, marami narin kasi akong naging kaibigan dito. Isa na don si Dianos. Half pilipino, half spaniard. He's handsome. His skin color is meiduim/dark with yellow/brown undertones. Hook nose. His eye color is russet brown which is really attractive. And have this sexy, natural red thin lips. And about his body structure? Name it, he have it.
Malinis tignan but he's not actually my type.
Marami akong mga kaibigan noon pero si Diano na lang talaga ang nag-stay. Good thing, maraming gustong makipagkaibigan saakin but I only befriend those faithful to me at hindi ako kinaibigan para gawing credit card. And I don't like social climbers.
Speaking of social climbers, she's calling.
"Hello, Gen." Bumungad saakin ang matinis n'yang boses.
"Why did you call?" Tanong ko. Otomatikong umikot ang mga mata ko sa sinabi n'ya.
"I just called because Leah and her friends don't believe that we're friends." Maarteng sabi Hannah. Gah.
"We're not really friends. Duh. You just disturb me from watching." Reklamo ko saka pinatay ang tawag.
Wala na akong ganang manood kaya pintay ko na ang TV at matutulog na sana ako nang tumunog na naman ang telepono ko. Inis ko itong sinagot.
"What?!" Sigaw ko.
"M-Ma'am, k-kase po yo-yong k-kaibigan n-n'yo po n-nandito." Utal-utal nitong sabi.
"Sino?" Tanong ko.
"S-Si Sir Dianos at Ma'am Athria po." Si Athria kakikilala ko lang ngayong yeat kasi transferee s'ya. Kinaibigan ko s'ya because I think she's true. Hindi plastic nor backstabber. I hate those people who's very sweet to you when you're around but when you're not, they're hating and dying to kill you secretly.
"Okay." Ani ko saka pinatay ang tawag. Sinuklay ko lang ang buhok ko gamit ang mga darili ko. Pagbaba ko'y naabotan ko sila sa sala kasama si kuya na dumidikit na naman kay Athria.
"Kuya, will you please stop flirting Athria. She doesn't like you. You're not her type, you playboy." Singhal ko sakan'ya saka umupo sa single sofa.
"That's foul, Gen. You're harsh to your big bro. Aw." Naginarte pa s'yang parang nasasaktan. Tinaasan ko lang s'ya ng kilay saka umirap. "Okay. I'm leaving. Psh." Inis n'yang sabi saka lumabas ng bahay. I don't care kung saan man pumunta 'yon.
"So," tinignan ko si Dianos at Athria. Itinaas ko ang kanang kilay ko.
"Well, gusto lang naming bumisita." Ani Dianos.
I shrugged.
"Gen, Can we go to manila with you? Sasabay nalang kami sainyo. Kung pwede." Athria asked.
"Hmm. Okay lang. We'll go exactly at the end of our christmas party. They'll fetch us there. So, ipunta nyo na dito 'yong mga maleta n'yo para deretso na agad tayo sa manila." Wika ko. Tumango naman sila.
"So boring. Eh." Reklamo ko sakanila nanag tumahimik kami.
"Let's watch your kuya play basketball. Join them too,Dianos." Yaya ni Athria. Mas mabuti na 'yon kaysa sa walang ginagawa kaya pumunta na kami sa court malapit sa bahay namin.
Kasamang naglalaro ni kuya ang mga barkada n'ya. Crush nila ako, halos lahat sila. May isang hindi. 'Yong crush ko. How ironic. Kung sino pa crush ko, s'ya pa ang walang interes saakin. Sumali si Dianos sakanila.
"Cheer for our team,Gen. Kasama ko ang kuya mo." Sumimangot s'ya. "Bestfriend mo ako, crush mo lang si Aidan." Sabi nito saka pumunta na sa court.
Ilang minuto pa ang lumipas ay mas lamang ang score nila Kuya kaysa kila Aidan. Puro si Aidan lang ang nakakashoot sakanila.
Si Aidan ang MVP ng basketball while si Kuya at Daino naman hindi sila kasali sa basketball team pero magaling talaga sila. Yong mga kasama naman nila mas magaling ang nasa team nila Kuya. That's why natalo sila. Atleast si Aidan kang halos lahat ang naka-score.
"Kahit naman nanalo kami, alam kong bilib na bilib ka parin sa Aidan mo." Nagmamaktol na wika ni Dianos matapos uminom ng tubig. Inirapan ko lang s'ya saka pasimpleng tinignan si Aidan.
Well, kahit naman titigan ko s'ya hindi n'ya pinupukol saakin ang paningin n'ya. Aish. Meduin fair with pink undertones. His eye color is black. Narrow-bassed nose with a slight bump in the bridge. Thick natural red lips. Nakatali ang buhok n'ya sa taas which makes him more attractive. Plus the dripping sweet from his forehead down to his jaw, to his neck, to his collar bone---
"Eart to Genley." Nagising lang ako sa katotohanan nang nagsnap sa harap ng mukha ko si Dianos.
"W-what were you saying?" Nahihiyang tanong ko.
"Tutok na tutok kasi s'ya sa panonood e." Tumatawang sabi ni Athria. Tinignan ko s'ya ng masama pero hindi n'ya ako pinansin.
"Tara na. Magmemeryenda daw tayo sa bahay nyo." ngiting asong sabi nito. D'yan s'ya magaling,e. Sa pagkain.
Tinignan ko ulit si Aidan. Nanlaki ang nga nata ko nang magtama ang tingin namin. Agad akong nag-iwas ng tingin.
"Tara na." Yaya ko saka unang naglakad. Feeling ko pulang-pula na ako. Maputi ako,e. Buti nalang naka-blush on ako. Shit.
YOU ARE READING
The stranger who caught my attention
Teen FictionIs it posible to fall for a stranger? Date started: January 4, 2019