"Nefes almayı bile haketmiyorsunuz!
İğrenç varlıklar."
Bir insanın nefes almasını istemeyecek noktaya geldiysen eğer, gerçekten ondan nefret etmen gerekir.
Neden bilmiyorum Yoongi.
Çevremizdeki insanlar daha bizi tanımadan nefes almayı haketmediğimizi söylüyorlarsa, bizden daha hastalıklı (!) olmalılar.
Kendimizi bu insanlar yüzünden umutsuzluk kapanına attığımız zaman her şey bitmişti.
Min Yoongi böyle olmamasını dilerdim.
Sanki bizim kaderimize mutluluk yazmayı unutmuşlardı.
"Onu bırakmak için üç saniyeniz var."
Kulaklarıma dolan bir yabancının sesiyle başımı kaldırdığımda gözlerim yabancıyı aradı.
Kestaneyi andıran saçları ve üzerine giydiği üniformasının içindeki ufak bedenine nazaran fazlasıyla korkusuz bakıyordu.
Bembeyaz teni ve ufak burnuyla birçok kızı kendisine hayran bıraktığını tahmin edebiliyordum. Onu okulda daha önce görmemiştim.
Siyahı andıran gözlerini bir bende ve bir Min Jae üzerinde gezdirerek ciddiliğini koruyordu.
Min Jae böyle bir şeyi beklemiyor olacakki şaşkın ifadesini her şekilde dışarıya yansıtıyordu. Toparlanmaya çalışarak bir adım attığında konuşmaya başladı.
"Sen de kimsin? Kaçıncı sınıfsın?"
Yabancı, Min Jae'nin sıraladığı sorular üzerine kısa bir gülüş attı. Ve bunun üzerine kalbimde anlam veremediğim bir hareketlilik hissettim.
Neden böyle oluyordu?
"Sana kendimi tanıtma gibi bir zorunluluğum yok. Sadece,"
Yabancı sözünü yarıda keserek hızla yanıma doğru adımladığında yutkundum. O her adımını bana doğru attığında hızlanan kalbimin derdini anlamıyordum.
Uzun ve kemikli parmaklarıyla kolumu kavradığında beni yavaşça ayağa kaldırdı. Toparlanmak zor olsada ayaklarımın kaybettiği işlevi yerine gelmişti. Yabancı, ifadesiz gözlerini benden bir an bile ayırmazken, yarım kalan cümlesini devam ettirdi.
"Sadece benim olanı almaya geldim."
Beni onlardan kurtardığın gün benim için dünyanın en mutlu günlerinden biriydi Min Yoongi.
İşte o gün kaderimize verilmeyi unutulan mutluluğu ilk defa hissetmiştim.
Mutlu olmamın sebebini onlardan kurtulduğum için diye düşünmüştüm bir süre.
Fakat çok geçmeden anladım ki o sebep sendin Min Yoongi.
Ama bana bahşedilen mutluluk kısa sürdü.
Sonrası ise koca bir boşluk.
-pjm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Last Letter | yoonmin
FanfictionGenç adam zilin çalmasıyla birlikte sigarasını söndürdü ve ağır, isteksiz adımlarla kapıya doğru ilerledi. Belindeki silaha yavaş yavaş sarıldı ve kapı deliğinden dışarıya baktığında karanlıktan başka hiçbir şey göremedi. Yavaşça kapıyı açtı ve kapı...
