Fell For The Devil

Κεφαλαιο 21

Stefan's POV

Παραμερισα μια τούφα από τα μαλλιά της πίσω από το αυτί της καθώς κατέβασα το χέρι μου στο μάγουλο της και έπειτα στα χείλη της.

Ακόμα δεν ξέρω το λόγο που ήρθε και κοιμήθηκε στο δωμάτιο μου. Όχι πως με χαλάει βέβαια απλα ανησυχώ μήπως έγινε κάτι άλλο με τα παιδιά.

Όταν μου είπε η Naomi αυτά που είχα πει στη Rachel για αυτήν νόμιζα πως θα την εχανα. Ξανά.

Όμως αυτή έμεινε. Ξανά.

Δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο.

Έχει περάσει αρκετά από τότε που με γνώρισε όμως κάθε φορά βάζει ένα Χ και προχωράει.

Μπορεί να μην με εμπιστεύεται όσο θα ήθελα όμως μου φτάνει το γεγονός ότι δεν με έχει αφήσει έπειτα απ'όλα αυτά.

Άνοιξα ελαφρώς το κάτω χείλος της καθώς τοποθέτησα απαλά τα δικά μου αναμεσα.

Τα ζεστά της χείλη τυλίγονται τέλεια μέσα στα δικά μου καθώς την έφερα πιο κοντά μου.

Πήγε να απομακρυνθεί ελαφρώς για να καταλάβει τι γίνεται όμως δεν την άφησα.

Έμεινα εκεί παγιδευμένος ανάμεσα στα ροζ της χείλη απολαμβάνοντας την παρουσία της.

Την απομακρυνα καθώς άνοιξε τα μάτια της.

"Καλημέρα"της λέω πρώτος καθώς έτριψε τα μάτια της

"Δεν κοιμάσαι στο ξενοδοχείο?"με ρωτάει καθώς γυρισε στο πλάι για να με κοιτάζει

"Όταν σε έφερα εδώ είχα σκοπό να μείνουμε στο ίδιο δωμάτιο. Οπότε όταν είδα πως δεν ήθελες κοιμήθηκα στο ξενοδοχείο. Χθες τυχαία ανέβηκα εδώ και σε είδα που κοιμοσουν"της λέω καθώς άπλωσε το χέρι της στο μάγουλο μου

"Πώς είναι η πληγή σου?"με ρωτάει καθώς χαμογελασα αχνά

"Σχεδόν έκλεισε"απαντάω διώχνοντας το χέρι της απο το μάγουλο μου

"Την ημέρα που με έφερες εδώ θυμάσαι που με έψαχνες στο Seattle?"ρωτάει και γνεφω το κεφάλι μου

"Νομίζω πως κάποιος με παρακολουθούσε. Πήγα να πάρω έναν καφέ και έτυχε να ήταν στην ίδια καφετέρια και μετά όταν με πήρες τηλέφωνο καθώς έμπαινα στο ξενοδοχείο τον είδα λίγα μέτρα πίσω μου να με κοιτάζει επιμονα"μου λέει αγχωμένη

Ο μαλακας ο Denver.

"Μην αγχώνεσαι. Τώρα φύγαμε από εκεί οπότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας"της λέω καθώς την εκλεισα στην αγκαλιά μου