"Καλά είναι. Όπως τη θυμάσαι έχει μεινει"λεω στη Faith καθώς σηκώθηκα από τον καναπέ
Τεντωθηκα καθώς νιώθω κάθε μυ του σώματος μου πιασμενο.
Δεν είναι και πολύ βολικό να κοιμάσαι σε εναν καναπέ ο οποίος δε σε χωράει κι όλας.
"Πότε θα γυρίσεις?"με ρωτάει καθώς ακούγεται η αγουροξυπνημενη φωνή του Aiden από πίσω
"Δεν ξέρω ακόμα. Σκέφτομαι να κάτσω μέχρι την πρωτοχρονιά βασικα"της λέω καθώς σκαναρα το δωμάτιο για να βρω το Stefan
Που πήγε πάλι γαμωτο?
"Όταν είναι να έρθεις πες το μου για να φύγει και ο Aiden"μου λέει και μουρμουριζω ένα ναι καθώς συνειδητοποίησα πως ήμουν μόνη στο δωμάτιο
"Τα λέμε Kylie"ακούω λίγο πριν τερματισω την κλήση
Πέταξα το κινητό στον καναπέ καθώς προχώρησα προς την ντουλάπα.
Ο λαιμός μου έχει κλείσει και είναι ξερος. Εικόνες του Stefan να μπαινοβγαίνει στο στόμα μου, σπρώχνοντας με ορμή,αναστατώνουν τα σωθικά μου.
Άλλαξα ρούχα καθώς πήρα στα χέρια μου το κινητό.
Πέρασα το δρόμο απέναντι καθώς συνειδητοποίησα πως το αμάξι του έλειπε.
Προχώρησα στο μαγαζί που ήθελα καθώς περίμενα στην ουρά όπως ο υπόλοιπος κόσμος για την παραγγελία του.
Όταν ήρθε η σειρά μου παρήγγειλα ένα καφέ και κάτι για να φάω καθως περίμενα υπομονετικά για να μου φτιάξουν την παραγγελία.
Όσο περίμενα τσέκαρα το χώρο γύρω μου καθώς το βλέμμα μου έπεσε σε έναν τύπο ο οποίος με κοιτούσε εξεταστικά.
Μόλις κατάλαβε ότι τον κοιτούσα άλλαξε το βλέμμα του καθώς έδιωξα τυχόν σκέψεις που περνούσαν από το μυαλό μου.
Πήρα επιτέλους το φαγητό μου καθώς αποχώρησα ήρεμη από το μαγαζί.
Δεν πρόκειται να επιστρέψω στο ξενοδοχείο.
Βαρέθηκα να είμαι όλη την ώρα μέσα περιμένοντας το Stefan να γυρίσει και να ξανά τσακωθούμε.
Οπότε αποφάσισα να κάνω μια βόλτα μέχρι να περάσει η ώρα και να γυρίσω πίσω.
[...]
Έχουν περάσει δύο ώρες από τότε που έφυγα από το ξενοδοχείο και το κινητό μου δεν έχει σταματήσει να χτυπάει τα τελευταία 30 λεπτά.
"Που είσαι?"ακούω μόλις το σηκώσω καθώς ρολαρα τα μάτια μου
"Κάνω μια μικρή βόλτα υπάρχει πρόβλημα?" τον ρωτάω καθώς περασα το δρόμο απέναντι
VOCÊ ESTÁ LENDO
Fell For The Devil
Ficção AdolescenteΤον κοίταξα με δάκρυα στα μάτια καθώς τα δικά του βούρκωναν όλο και περισσότερο. "Άσε με να σου εξηγήσω τουλάχιστον"τρέμει η φωνή του καθώς έκανε ένα βήμα για να με πλησιάσει "Μη"τον σταματάω καθώς έκανα περισσότερα βήματα πίσω προκειμένου να τον απ...