Sabah okula gitmek için uyandım herkes gibi annem uyandırmadı çünkü kardeşimin okulu için ankara da oturuyorlar neyse bonyama gittim ve rutin islerimi hallettim ve çantada defter tikistirip, çıktım evden kendimi tanıtım ben tuğçe ar biliyorum soyadı tuhaf ama napalım ki 19 yaşındayım üniversite 1, 1 dönem bitti ve okuldan duyduma yeni biri gelicek evet okuldan duydum çünki hiç arkadaşları yok napim neyse okula geldim ve sınıfa çıktım sırama oturdum sınıfa herkez gelince hoca derse başladı sonra sınıfa biri girdi hoca boş bir yere otur dedi odayanima geldi
- oturabilirmiyim dedi
_ otur dedim
Yanıma oturdu teneffüs de sırada kitap okuyordum
_ slm tanıyalım mi
- tanıyalım
- ben mert dedi
- bende tuğçe dedim
Sonraki konuşmadık okul lu birini anlamamız için zil çaldı herkez okulda çıkınca mert yanıma geldi ve deki seni eve bıraktım mi dedi aslında gitmedim ama çok yorgunum He nacak ki
- olur dedi
Karşıma bmw ( Üzgünüm nail yazıldığı bilmiyordum yazarın fakirligi asddxaa) çıktı else bindim yol boyunca hiç konuşmadık eve gelince teşekkür etmek için merte dönüyorum ki burnuma mendil dayiyinca gözlerim kapandı.
Uyandığında bir yatmaktadım çok rahatti ama beni Odam değildi hemen kalktım ama bir kol beni yatağa geri yatırdı kom olduğu a bakim dedim bir baktım mert
- mert dedim
- efendim güzelim dedi
- ne güzelim mi be dedim
- tuğçe dedi
- ne dedim -
- benimde ne işim var dedi
- aa ca im insan sevgilisinin evinde ne işim var derimi
- ne sevgilisi be
Tam kalkacaktır ki gidemessin dedi
gidicem dedi
söyledim bilmem şuanda hava karanlık
- tuğçe artık benimsin hiç bir yere gidemessin dedi
