Blind

Wel,

Lauren Jones pov

Ashton zijn moeder kijkt ons aandachtig aan. 'Wel euh mama' begint Ashton. 'je kent Lauren, door haar heb ik leren in zien dat er leuke dingen in het leven zijn. Dingen zoals liefde. En ik weet dat je dit waarschijnlijk een overhaaste beslissing gaat vinden maar' 'maar?' vraagt ze. Ik geef Ashton een zachte kneep in zijn om aan te tonen dat hij het mag vertellen. 'Ik en Abbie gaan trouwen' 'Trouwen?!' roep ze uit. Ik schrik van haar reactie. 'Oh god Ik moet nog een jurk hebben en dan ook nog naar de kapper en-' 'mevrouw' onderbreek ik haar. 'oh liefje zeg maar Marie hoor.' 'Wel Marie, het is niet dat we volgende week gaan trouwen hoor. We hebben zelf nog geen datum' Ze zucht opgelucht.

'Je hebt een leuke moeder' Ik klik mijn gordel vast. We hebben de rest van de namiddag bij haar gezeten en ik heb leren voetballen van Harry, zijn kleine broer. En Lauren, zijn zus en mijn naamgenootje, heeft mijn nagels gelakt. 'Weet ik' grinnikt hij. Ik steek de sleutel in en de auto start. Deze keer rij ik omdat we naar mijn appartement gaan. Als we aankomen is het al donker. Ashton ligt te snurken tegen de ruit van de auto. Zachtjes probeer ik hem wakker te maken. 'Ashton, Ashton' Hij mompelt wat en leunt naar de andere kant waardoor hij omvalt. Daardoor is hij klaar wakker.

Ik doe mijn pyjama aan en leg me naast Ashton. 'Zomer of winter' vraagt hij. 'Hoe bedoel je?' 'wil je in de zomer of winter trouwen?' Ik gaap. 'weet ik nog niet' Fluister ik. Hij knikt 'ga maar slapen je bent moe' Ik leg me tegen hem aan waardoor we lepeltje-lepeltje liggen. Ashton slaagt zijn arm om me heen en niet veel later val ik inslaap.