"အမ"
ေခၚသံ ၾကားရာလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ Jen
"ေက်ာင္းသြားေတာ့မလို႔လား Jen"
"ဟုတ္ကဲ့"
"မုန္႔ဖိုးယူသြားဦးမလား?"
တကယ္ဆို သူ မုန္႔ဖိုးယူခ်င္တာမွန္ေပမယ့္
မိသားစု အေျခအေနနဲ႔က မျဖစ္ေသး...
"ဟင့္အင္း မယူေတာ့ဘူး သြားၿပီေနာ္ အမ"
အလိုက္သိစြာ ၿပံဳးျပရင္း အိမ္ေထာင့္က စက္ဘီးေလး
ယူကာ ခပ္ျဖည္း"နင္းၿပီးထြက္ခဲ့သည္...
Break Time ေရာက္ရင္ေတာ့ အိမ္ကထည့္လာတဲ့
ထမင္းဘူးပဲ စားရမည္..
လူမွန္းသိတတ္စ အ႐ြယ္မွာ သူတို႔မိသားစု အေျခအေန
က ဒီေလာက္ထိ မဆိုး႐ြားမွန္း သူ မွတ္မိသည္...
ဘာအေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ ဒီလို ေငြေၾကးအက်ပ္
အတည္းေတြ ရွိခဲ့ၾကမွန္းမသိ...
အေဖ နဲ႔ အေမ Accident ေၾကာင့္ဆံုးပါးသြားၿပီး
ကတည္းက အမ ကပဲ သူ႔ကိုေစာင့္ေရွာက္ေနခဲ့တာ
အရမ္း မခမ္းနား မႀကီးက်ယ္ေသာ္လည္း..
ဆိုင္ေသးေသးေလး တဆိုင္ဖြင့္ထားၿပီး..
သူ႔ ေက်ာင္းစားရိတ္အတြက္ ရွာေပးသည္
အမ က သူ႔အတြက္ေတာ့ စံျပ ပုဂၢိဳလ္ပဲ 🖤
____________________✨ ____________________
ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက တုန္ခါမႈေၾကာင့္ ဖုန္း ကိုဆြဲထုတ္
လိုက္သည္..မနက္အေစာႀကီး ဘယ္သူပါလိမ့္..
"Hello..."
"Hello..Soyeon.."
"ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါ ဘယ္သူလည္းမသိဘူး"
"ငါ Minnie ဒီေန႔ shooting ရွိလား? မရွိရင္
ရုပ္ရွင္ သြားၾကည့္ရေအာင္"
"အာ..shooting ရွိတယ္ဟ ေနာက္ၿပီး ဒီေန႔ shooting က
heex..."
"ရၿပီ ရၿပီ သေဘာေပါက္ၿပီ ဟုိတေယာက္နဲ႔မလား"
"အင္း ဟုတ္တယ္"
"ဒါဆိုလည္း ထားေတာ့ တာ့တာ
ငါ တျခားတေယာက္ပဲ ေခၚသြားေတာ့မယ္"
သူကလည္း သူ shooting ခ်ိန္ေရာက္တိုင္း ေတြ႕ခ်င္ေနတာ ခက္သည္က senior နဲ႔ junior မို႔ တခါတေလ မွဆံုျဖစ္
သည္...ဒီေန႔ က ေနာက္ဆံုး sence ရိုက္ရမွာမို႔..
ေရအျမန္ခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲၿပီး ထြက္ခဲ့ေတာ့
အိမ္ေရွ႕မွာ ကားေတာင္ေရာက္နွင့္ေနၿပီ
ကားေပၚ အထုတ္ေတြပစ္တင္ရင္း driver ဦးေလးႀကီးကုိအျမန္ေမာင္းခိုင္းရသည္...
