You! 2

Κεφάλαιο 11☄️

Πήγα στην γέφυρα...

Και τότε είδα ένα μικρό κοριτσάκι. Είχε βγει στην ακτή...

Πλησίασα...

Ακούμπησα το κεφαλάκι της στην αγκαλιά μου...

Ήταν παγωμένη. Ένα όμορφο κοριτσάκι, με καφέ κοντά μαλλιά...

Ο Πάολο ήρθε δίπλα μου...

Π: Χρειάζεστε βοήθεια;

Ε: Ας την πάμε στο νοσοκομείο καλύτερα...

Π: Δώστε την σε εμένα, δεν κάνει να σηκώνετε βάρος!

Την πήρε μέσα από τα χέρια μου και την έσφιξε στην αγκαλιά του...

Πήγαμε σε ένα νοσοκομείο και την ακούμπησε απαλά σε ένα κρεβάτι με ροδακια και την πήραν δύο νοσοκόμες...

Γιατρός: Είστε συγγενείς;

Ε: Εμ... Όχι...

Γιατρός: Οι γονείς της; Το όνομα της; Το γνωρίζετε;

Ε: Όχι... Την βρήκα την μικρή στην γέφυρα... Είχε βγει στην ακτή...

Γιατρός: Μάλιστα...

Έφυγε...

Τότε χτύπησε το κινητό μου...

Ε: Ναι;

Μ: Έλα καρδούλα μου, τι κάνεις;

Ε: Καλά... Εσύ;

Μ: Σίγουρα; Με πήρε τηλέφωνο η μαμά γιατί ανησύχησε...

Ε: Είμαι με τον Πάολο, μην ανησυχείτε!

Μ: Μωρό μου... Μην βγαίνεις από το σπίτι τόσο...

Ε: Μάρκους. Όσο δεν μου λέτε τίποτα, δεν μπορώ να κάνω και κάτι. Αφήστε με, χωρίς να ξέρω από τι κινδυνεύουμε.

Του το έκλεισα και έκατσα σε μια καρέκλα...

Πφφφφ...

Π: Σας αγαπάει πολύ... γι'αυτό το κάνει...
(Πωωω βουρκωσα😢)

Έκατσε δίπλα μου και τα μάτια μου πλημμύρισαν από δάκρυα...

Τον αγκάλιασα!

Στην αρχή ξαφνιάστηκε, αλλά μετά με αγκάλιασε και αυτός!

Π: Θέλει να σας προσέχει, από αγάπη το κάνει!

Ε: Μπορούσε να μου είχε πει από την αρχή όμως.

Είπα σκουπίζοντας τα μάτια μου...

Π: Πφφφφ...

Με χάιδεψε φιλικά στην πλάτη!

Γ: Η μικρή ξύπνησε!!!

Τον ακολουθήσαμε...

Με κοίταξε και κάτι ψυθηρίσε...

"Μαμά"

Δεν μπορώ να περιγράψω αυτο που ένιωσα...

Πήγα δίπλα της.

"Μαμά;"

Ε: Γεια σου...

Την φίλησα στο μέτωπο και συμπλήρωσα, "καρδιά μου", μόλις άνοιξε τα ματάκια της...

"Μην κλαίς μαμάκα."

Σήκωσε το αδύναμο χεράκι της και ακούμπησε το μάγουλο μου, σκουπίζοντας τα μάτια μου και "δροσίζοντας" την πληγή που είχε στο χεράκι της...

"Μην κλαίς."

Ένιωσα κάτι μέσα μου να... Σπάει και να ενώνεται ταυτόχρονα...
Δεν...δεν ξέρω... Έναν κόμπο στον λαιμό και κατάπια αργά...

Ο γιατρός μου είπε να πάμε πιο εκεί...

Γ: Οι γονείς της δεν ξέρουμε που είναι... Και... Είναι αρκετά μικρούλα... Δεν έχουν δηλώσει εξαφάνιση για το κοριτσάκι... Οπότε... Καλύτερα να μείνετε δίπλα της! Μέχρι να δούμε τι θα γίνει!

Ε: Εντάξει...

Ο γιατρός έφυγε και έκατσα δίπλα στην μικρούλα...

Της χάιδεψα τα μαλλιά...

"Μαμά θέλω να πάμε σπίτι."

Ε: Δεν γίνεται αγάπη μου... Πρέπει να μείνουμε λίγο εδώ πέρα!

"Καλά... Ο... Λίαμ;"

Ε: Ποιος;

"Ο Λίαμ."

Ποιος είναι ο Λίαμ;

Ε: Τι έπαθε ο Λίαμ;

"Που είναι;"

Ε: Δεν ξέρω...