Star Wars Rebels ~ Revolution

Hoofdstuk 8 De bridget (deel 2)

Ezra pov.

Ik was samen met Kanan en Ahsoka ingedeeld in een groep. Haastig snelwandeld we door de gangen van het gevangeniscomplex op zoek naar de rebellen. Nou ja, de andere rebellen, die aan werden gezien voor ons namelijk de rebellen. Ehm... je snapt het wel. 

Het andere team bestaande uit Zeb, Sabine en Chopper zorgde voor een afleidingsmanouvre. Gelukkig was Sabine goed met bommen want een afleiding was het zeker. De helft van de bewakers van de gevangenis vlogen met een snelheid van het licht naar het gebied waar de bom plaats had gevonden. Niemand had ons groepje door.

Zenuwachtig friemelde ik aan mijn lightsaber, die daardoor plotseling openging. Met precieze bewegingen bewoog de lightsaber door de lucht. Wat zou ze van mij denken? Een rilling kroop over mijn rug naar boven. Haar ogen, haar haar en haar karakter.., ze is gewoon perfect. Zij is hoe ze hoort te zijn, haar zijn, haar perfecte zelf. Zachtjes liet ik een voldaane zucht horen. Het gevoel bekroop me dat ik haar al eerder had gezien. Dat ik haar force al eerder had gevoeld. Zo puur en mooi dat het door je ziel heen sneed zonder dat het pijn deed. Haar ogen.....

Vreemd keek ik op. Zonder dat ik het door was stond ik stil. Ashoka en Kanan keken vreemd naar jouw. Alles goed padawan, vroeg Kanan. Ja, hoor natuurlijk. 

Je antwoorde maar je echte antwoord bleef steken achter in je keel.

Isegrim pov.

Samen wandel ik in stilte met de Bridgets naar het einde van de gang. Na uren lopen hadden we eindelijk de uitgang gevonden. Tenminste dat hopen we. Zielsgelukkig keek ik naar de ouders die elkaar handen vasthielden. Een traan gleed over mijn wang. 

De Bridget hadden mij vertelt dat ze niet echt waren. Toen ik dat hoorde was ik geschokt en verbaast. Ze verteleden mij dat ze geesten waren en vroeger in dezelfde cel van mij zaten. Om de wereld te kunnen verlaten wilden ze nog één keer hun zoon zien en daar zou ik voor zorgen. Vastberaden liep ik met grote stappen voor de Bridgets uit. 

Zelf waren de Bridget ook verbaast dat ik hun kon zien. Ze zeiden dat ze niet wisten waarom ik hun wel kon zie en iemand anders die in hun cel had gezeten niet. Aan gezicht en stem te horen geloofde ik niet dat ze de waarheid vertelde.

Ik zou erachter komen wie ik was en waarom ik de Bridget kon zien en ik denk dat de rebellen waartoe Ezra behoord het mij kunnen vertellen.