1.Bölüm İş çıkışı

3 0 0
                                    

Çok yoruldum günlük iş stresi beni her zaman kimden daha da germisti bugün havanın bir garip oluşundan belliydi zor geçeceği marketten aldığım atıştırmalık bisküvimi yıpranmış çantamdan ve hızlı bir şekilde yoluma tekrardan koyuldum bir an önce evime gidip kanepeme uzanıp abur cuburları acil sabaha kadar yabancı dizi izlemek istiyorum oda ne ?
Bir kız sesi duydum sanırım
İyilik meleğiymiş gibi birde bu çıktı başıma haberlerde görmüş olduğum
okadar taciz olaylarından sonra gidip bakmaya karar verdim.
Çığlık sesi git gide azalmaya başladı fakat bende kendimden emin adımlarla ilerlemeye devam ediyorum yavaş yavaş ilerlerken çöp konteynerın arkasından usulca kafamı çıkardım.
Oha gözlerime inanamıyorum kız kendi kendine bıçağı saplıyor ve çığlık atmaya devam ediyordu
Hem şaşkınlıktan hemde korkudan olsa gerek  çantamı fırlattım ve koşmaya başladım bir yandan çığlık atıyor , bir yandanda telefonla birilerini aramaya çalışıyordum arkama baktığımda kızın peşimden geldiğini gördüm çığlıklarımı daha da şiddetlendiriyordum fakat kimse duymuyor gibiydi yada en azından duymak istemiyorlardı ayaklarıma kara sular inene kadar koştum ve metroya yer altına indim metroya binmek için koştura koştura metronun önüne gidiyordum korkudan arkama bakmak istemiyordum fakat bakmadan da edemiyordum bir cesaret kapıya asıldım ve metronun kapısını açtım içeriye daldım tam ferahladim derken gözlerim faltasi gibi açıldı  karşıma baktığımda o,o deli kız buraya doğru koştuğunu gördüm kapıyı hızla kapattım ve dizlerimin üzerine oturdum ve ağlamaya başladım kulaklarıma girip çıkan bıçak seslerinden korumaya çalışıyorum  ağlamaya devam ederken bir süre sonra sesler kesildi arkama baka bilecek cesareti kendi cılız bedenimde bulduktan sonra arkamı döndüm kimse,kimse yoktu
Metrodan tam inecekken elektriklerin gittigini görüdüm oh çok güzel anasını satayım benim sansimda bu kadar olur dedim kendi kendime ağlamaktan gözlerim şişmişti fakat buradan çıkıp gitmem lazımdı gözlerimi kendime savunucu birşey bulmak için kullandım hafif çıkık olan direk gözüme çarptı kolayca onu ordan soktüm artık kendimi birazcık   olsa da kendimi savuna  bilecektim  kapıyı hızlıca açıp hızlı adımlarla ilerlemeye başladım etrafimdan kahkaha sesleri geliyordu titremekten elimdeki direği düşünmekten korkuyordum zor bela ilerlemeye devam ettim ve arkamı döndüm dönemle birlikte onu görmem bir oldu hızlıca elimdeki direğe sarıldım ve ona hamle yaptım ve ıslandım tam kaçacakken hızlıca gelip bıçağını sapladı ve tüm yer altını inletecek bir çığlık patlattım sürüne sürüne ilerlemeye başladım çığlığım ile ağlamam bir birine girmiş bir vaziyette arkama bakıp sürtünmeye devam ediyordum bıçağı sızlana  sızlana bacağından çıkarttım ve gördüğüm kan karşısında bayılmak için kendimi zor tuttum aklıma gelen tüm küfürleri ediyor ve bu lanet olası yerden çıkmaya çalışıyordum kısa süreliğine elektrik gidip geldi olduğum mesafeden çok uzaga gittigim söylenemez  bıçağı pur dikkat çıkardım ve elimde sıkıca tutmaya başladım için şanslıyım ayağa kalkma çabalarım boşuna çıkıyor sadece bir kaç saniye ayakta kalabiliyorum

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 21, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Metro istasyonu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin