Kapıdan içeri girdiği anda onu gördü. İşte o an onun aklının başından gittiği andı.
İlk önce kalbi bir kuş misali pırrr diye uçup gitti , daha sonra midesindeki o minik tırtıllar kelebek olup kozasından çıktı ve havalandı.
Ona bakmamaya çalışarak kütüphanenin koridorunda yürümeye başladı. Genç kız iyi ki soğuk kanlı biriydi. Yoksa şu anda heyecandan düşüp bir yerini kırması pek mümkündü. İşine konsantre olup istediği kitabı aramaya başladı. Yanında bir hareketlilik oldu ; ama bununla ilgilenmedi.
"Sabahattin Ali iyidir." diye boğuk bir ses geldi yan tarafından. Yanına döndü ve onu gördüğünde şaşkınlıktan küçük dilini yutacak gibi oldu ; ancak hemen kendini toparladı.
" İyi hakaret olur bence. Merhaba bu arada. " dedi . Genç kız ne kadar heyecanlı olduğunu göstermemek konusunda oldukça iyiydi doğrusu.
Genç adamın dudağının kenarında bir kıvrım oluştu . "Demek öyle."
İşte o minik gülücükle kız yerle bir olabilirdi.
