Portakal_sever:
Hişt!
Yavru...
Uyanık mısın?
Ah bu da sorumu?! Tabii ki uyuyorsun.
Swag_boy:
Umarım beni uyandırmanın yeterli bir sebebi vardır, gereksiz anonim.
Portakal_sever:
Tabii ki var ama "gereksiz" anonim, sebebini açıklamaya "gerek" duymuyor.
Swag_boy:
Bak! Sinir bozucu olmaya başladın artık. Kalbini kırmak istemiyorum. Bir daha mesaj atma!
Portakal_sever:
Engellesene o zaman.
Bunu yapamazsın, ikimiz de biliyoruz. İçten içe kendini yiyip bitiriyorsun. Beni hatırladığında bu lafları senin münasip bir yerine montalayacağım.
Swag_Boy:
Sen her kimsen! Seni hatırlamak falan istemiyorum. Ayrıca seni merak da etmiyorum.
Portakal_sever:
Elindeki bardağı sıkmayı bırak Yoongi. Eğer sıkmaya devam edersen bardak kırılacak. Elin kesilecek ve ben bunu istemiyorum.
Swag_boy:
Tamam... sakinim. Dost olalım. İnsanca konuşalım. Yeter ki sen o lanet olası duygularından bahsetmeye devam etme.
Portakal_sever:
Ben seninle dost olmak istemiyorum Yoongi ama konuşma fikrini -insanca- kabul ediyorum.
Swag_boy:
İyi. O zaman bana kendinden bahset. Nerlerden hoşlanırsın? Hobilerin neler?
Portakal_sever:
Dans etmeyi çok severim. Aynı zamanda da RAP yapmayı.
*rap yapmayı bana sen öğretmiştin.*
Swag_boy:
Waow! Bir ortak yanımızı buldum. RAP yapmak. Peki en sevdiğin renk?
Portakal_sever:
Portakalın rengi olduğu için TURUNCU.
Swag_boy:
Beyin fukarası... her neyse. Ben gidip okuldaki en sevdiği rengi turuncu olan, dans edip rap yapan kaç kişi varmış onlara bakayım.
Portakal_sever:
Hiç merak etmiyorsun gerçekten. Acaba merak etsen ne olacaktı?
Swag_boy:
Bundan sonra sana turuncu kafa diyeceğim. Sana iyi kurmacalar. TURUNCU KAFA.
(Görüldü.)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Portakal Çocuk ↬Yoonlice
Fanfiction[kısa, çerezlik, texting+normal bölümlü, fazla aksiyonu olmayan, tadında bitirilmiş bu fanfic'i okumak istemez misin? Eğer evetse düşünmeden dal içeri!] Min Yoongi&Lalisa Manoban
