σcєαи [ɢxɢ]

the end

6 yıl sonra

Hazal Amerika'da, ve dünyanın en mutlu insanı. Ona deli gibi aşık olan bir karısı var. Hayatı kusursuz denecek kadar güzel.

20 Ocak

"Evet anne, bugün geliyorum Türkiye'ye.."

"Fanny de gelecek mi?"

"Hayır, onun işleri var. Tek ben geliyorum. Kapatmalıyım, hoşçakal."

"Hoşçakaaal."

Telefonu kapattı ve saate bir göz gezdirdi. Uçağa 15 dakika vardı.  Yetişirim diye düşündü ve lavaboya gitti. Tuvalete oturdu ve telefonu çıkardı. Arayan olmadığını görünce kapattı ve işine devam etti.

Tuvalette yazılanları okumaya başladı. En son lisede vardı bunlar.

Ve, ve birşey farketti. Bir yazı, âdeta kalbine dokunmuştu. Yarasına tuz basmıştı.

"  the ocean always seeing you"

Okyanus seni her zaman görüyor. Tesadüf diye geçirdi içinden. Ne de olsa 6 yıl geçmişti. Ve, Türkiye'de bile değildi. Tuvaletten çıktı ve elini yıkamaya başladı. O sırada bineceği uçak anons edildi. Hızlı adımlarla tuvaletten çıktı ve uçağa koşmaya başladı. Herkes bekliyordu. Birkaç dakika sonra kapılar açıldı ve uçağa bindiler.

13:45

Hazal'dan:
Evdeydim. Ev, gerçekten evim gibi hissettirmese de annemi görmek için evdeydim. Babamsa umrumda değil. 

Annem geldi ve boynuma kocaman sarıldı. Ah, annem. Beni bu dünyada en iyi anlayan insandı. Yerini kimse dolduramazdı, hiçkimse.

"Odanı hiç değiştirmedim." dedi gülümseyerek. "Arada sırada olan toz almalarım sayılmıyorsa.." diye ekledi. Güldüm ve odama geçtim. Eşyalarıma dokundum, duvarlar. Bazı zamanlar beni içlerine hapsetmelerini istediğim duvarlar.

Çekmecelerimi incelemeye karar verdim. Birkaç defter buldum. Bazı çöpler falan. Çekmeceyi kapatacakken araya birşeyin sıkıştığını farkettim. Tekrardan açtım ve sıkışan şeyin bir kutu olduğunu gördüm. Ben niye hatırlamıyordum bu kutuyu. Neyse her türlü kesin açacaktım bir kere gördüm ya. Kutuyu elime aldım ve yatağa koydum. Ben de yatağın üstüne çıktım ve kutuyu rahat rahat açtım. Birkaç not vardı. Notun içinden not çıkıyordu. Hepsini açıp okuyacaktım.

İlk başta gözüme çarpan nottan başlamaya karar verdim;

"özür dilerim.. kıymetini bir an olsun bilemediğim için.."

SİKTİR

sakın okuma diye sesli bir şekilde bağırmamın ardından istemsizce gözlerimden akan gözyaşlarımı durdurmaya çalıştım ama akıyorlardı işte. Onu unutmak için elli tane terapiste gitmiştik ve, tanrım lanet olsun!

Kafamı ellerimin arasına alıp saçlarımı yolmaya başladım, bir el beni durdurmaya çalıştı ilerleyen dakikalarda. Notların hepsini yerlere fırlattım ve daha sonra onların başında oturup hepsine teker teker ağladım..

neden..

neden..

ve neden..

02:30
Annemle birkaç saat önce konuştuklarımızı aklıma getirerek nerede yanlış yaptığımı düşünüyordum. İyi olduğuma emindim, yani o an olduğundan daha sakindim. Notu ellerim titreyerek açtım.

Tüm satırlarını teker teker düşünerek okudum. Ve o an, hayır.. Hayır..  Küçük sevgilimin ölüm anı gözlerimin önüne geldi.

"Ve ben cennetime bakarak öldüğüm için hiç acı çekmiyorum.."

hiçbirini hatırlamak istemiyordum. Çektiğim acıyı tekrar çekmek istemiyordum

Ve o an aklıma geldi "beni hatırlamak istersen gökyüzüne bak ve üç kere ocean de.."

Açık balkona gittim ve ellerimi sanki gökyüzünü kucaklıyormuş gibi açtım Gözlerimi kapattım

"ocean, ocean, ocean.."

Filmlerde olur sanıyordum. Ama o an kalbime bir huzur çöktü. Gözlerimi açtığımda karşımda meleğim duruyordu.

Gülümsüyordu, sadece gülümsüyordu..

"Neden gittin.." dedim karşımdakinin gerçek olmadığını bilerek. Olsun, gerçek olmasa bile görmek rahatlatmıştı.

Gülümsemesi daha güzel oluyordu gitgide. Gözlerinin rengi muazzamdı. Parlıyordu.. Elimi tuttu ve öptü. Hiçbirşey demiyordu.

"Neden konuşmuyorsun?" dedim.

Konuşmamakta ısrarcıydı. Gözlerimin önüne gelen anılarımız ağlamama sebep oldu ve boynuna sımsıkı sarıldım. Evet, boşluğa sarılıyordum dışarıdan bakılınca belki ama, hissediyordum. Boynunu hiç bırakmak istemedim ama sanırım gitmeliydi. Yavaşça geri çekildi.

Son kez baktık. Sorumun cevabını verdi "Çünkü bazen susmak gerekir.."

Ve ekledi "Gözler açıklar herşeyi." 

Gözlerimi kapattım. Tekrar açtığımda yoktu o.. Birdaha görmeyecektim de..

İşte bunun için

hatırlamak istediğim tek şey gözlerin olacak ocean..