Chapter 8: I misS them :(

32 1 0
                                    

Chapter 8: I misS them :(

Akira's POV

Dahil iniwan ako ni Yuchi...

eTo ako mag-isa sa garden...

Naaalala ko nanaman ang pamilya ko at bestfriend ko..

Nakakalungkot...

Namimis ko na sila sobra..

At nagflaflashback lahat ng mga masasayang araw na kasama ko sila...

Halos one week higit na ako dito pero hindi ko parin simka kinokontak..

Para masanay na ako kahit konti...

Haixt ang hirap talaga...

At unti-unti nang pumapatak ang luha ko...

Parang nag-uunahan sila...

Sana ok lang sila...

Sana hindi sila nalulungkot kagaya ko...

"oh panyo.. Hindi bagay sayo umiiyak" sabi ng isang pamilyar na boses..

"salamat" kinuha ko yung panyo..

"Ano bang problema mo?" sabay upo sya sa tabi ko

"Wala namimis ko lang ang mga taong naiwan ko sa probinsya..."

"Gusto mo ba silang makita?"

"Gusto ko sana pero malayo" at yumuko ako...

Oo gustong gusto ko sila makita..

Gusto ko silang mayakap ng mahigpit..

Halikan isa-isa..

At tumulo nanaman mga luha...

"Shh tahan na.. Smile ka na jan.." at finorm nya ung labi ko na nakangiti at napangiti ako

"Ayan edi mas maganda ka pag nakangiti"

Feeling ko umakyat lahat ng dugo ko sa pisngi ko..

"Namumula ka oh... Nagblush ka? Hahaha" napansin pala nya...

kaya naman ginamit ko ung palad ko para itago mukha ko..

"Nahiya ka pa... Crush mo ako noh?"

"Hin-hindi ah"

"Sus crush mo na nga ako..."

at nag asaran lang kami...

Nagkwentuhan din...

Pinasasaya nya ako... At parang bumibilis ung tibok ng puso ko haBAng kasama ko sya...

And I am happy kasi andyan sya para sakin... Thanks to him

Kean's POV

Naglalakad ako papuntang gym ng may naaninag akong isang babaeng umiiyak..

Linapitan ko sya at to my surprise si Akira pala

Umiiyak nanaman sya...

Inabutan ko sya ng panyo at makikita mo sa mga mata nya ang kalungkutan at kasabikan..

Gusto ko syang pangitiin kaya naman ifinorm ko ang labi nya na parang nakangiti..

At ngumiti sya.. Kakaiba sya pag ngumiti... Alam mo yung ngiti pa lang nya solve ka na...

At nag asaran kami..Ayaw kong mawala ang mga ngiti sa labi nya...

Gusto ko syang pasayahin palage.. Ang marinig ang mga tawa nya at napakatamis na ngiti...

Gusto ko na talaga sya.. She's amazing and different..

_________

Zaunaco's POV

Sorry guyz short update lang ito hehe.. Sana nagustuhan nyo...

Habang ginagawa ko toh naiisip ko family ko at hanggang ngayon magkalayo parin kami...

I miss them so much... Ang I love them :))

Vote and Comment lang po :)

Probinsyana (on-going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon