KRYSTAL'S POV
Tapos na ako sa ginagawa kong libro at kailangna ko nalang ito isubmit kay manager Do , para ma approve ta pag katapos ay sketch nalang ng mga characters ang gagawin ko para sa cover photo ng libro.
bago ang lahat naligo muna ako, tatlong araw narin ako hindi naliligo at deadline ngayon ng libro ko. mga isang oras ako nasa banyo. syempre sinusulit ko ang pagkakataon na pwede akong maligo. ilang araw din hindi dumikit sa balat ko ang pula kong towel.
napakasarap sa feeling na dumadaloy sa katawan mo ang maligamgam na tubig.
haaay life. kung lagi nalang sana ganito.
natapos na ako maligo at binuksan ko ang cabinet ko para maghanap ng pinakamagandang office attire.
pag bukas ko ng cabinet ay bumulaga saakin ang isang damakmak na alikabok?
saan ba ito nanggaling?
naalala ko , isang linggo na pala ako hindi naglilinis ng apartment ko.
tumingin ako sa paligid ko at nakita ko ang gulo ng kwarto ko at maraming mga papel sa sahig.
hindi na muna ako nagbihis at nilinisan ko muna ang sahig na suot suot ang towek ko.
natapos ko na linisan ang sahig.
guess what?!
madumi nanamna ako!
tiningnan ko ang orasan
ay putsha! malalte na ako!
sa kakamadali ko, hindi na ako namili pa ng damit.
pero kahit na hindi ako nakapili ng magandang damit.
syempre bilang isang baabe ay namili ako ng pinakamaganda kong sandals.
adik ako sa rubber shoes at sandals. yana nag frustration ko sa life.
gusto ko ng mga pastel colors na mga sapatos na may prints. syempre baranded
oo, maarte na ako sa sapatos, pero yan alang ang nagapapasaya saakin. bukod sa mga imahinasyon ko sa mga famous actors.
dali dali ako bumaba galing sa apartment ko at naghintay ng taxi.
traffic pa. what a good way to start a day.
napatingin ako sa gilid ng upuan. may napansin akong golden book.
kinuha ko ito at na attract ako sa cover nito na may nakalagay na "DO NOT READ'
tinanong ko kay manong driver kung sakanya ba ang libro.
sabi niya hindi sakanya at kunin ko nalang daw at para ng wala nang may ari.
so, in the end kinuha ko ang libro at binuksan ko ito.
binasa ko ang laman ng libro at eto ang nakalagay.
[ ang buhay ay isang parang libro, kung hindi mo dudugtungan ay walang mangyayaring bago.]
O_o
Anu daw? ang weird ng librong ito
binasa ko ang sumnod na linya
[ warning: do not read the next pages if you cannot be real]
hahaha. anu ito joke? librong may warning? eh, libro lang naman ito at walang buhay, kaya kahit basahin ko pa ang susunod na pages ay wala namang mangyayari at wala naman ibang makakakita kundi ako.
so binasa ko ang sumunod na page
[ Isulat dito ang 10 kahilingan na gusto mo matupad ]
ay wow, wishes?
nakakatuwa naman ang librong ito, parang scrap book ang peg.
"miss, nandito na po tayo" -driver
"ay thank you po"- Krystal
inabot ko kay manong driver ang bayad ko pumunta sa office
tinago ko muna sa bag ko ang libro.
pumunta muna ako sa office ni manager Do at binigay ko ang kopya ng sinulat ko.
binasa niya ng mabilis ng epilogue ng kwento ko at tiningnan ako with a frustrated face
"ms. Perez, i'm so disappointed in you. dalawang taon ka na dito sa kompanya pero the same parin ang way of writing mo. madami na tayong mag kakumpetensyang publishing kompanay at eto nananman ang ibibgay mo saakin na storya. parepareho ang concept.
i don't want to be rude, pero kung maaari gawin mo namnag happy ending ang mga ginagawa mong lovestory. i want it to be revised this week! understand ms. Perez! -manager Do
"yes sir, i understand."-Krstal
tumalikod na ako kay sir, at muli siyang hinarap
"by the way sir, Gomez po pala ang apilido ko, hindi Perez *wink*"-Krystal
pumunata na ako sa table ko at napaisip kung anu kaya ang magandang gawin dito sa ginwa kong story.
napayuko ako ng saglit at bigla ko naalala ang yellow book
hmmmm. magsulat kaya ako ng una kong wish
1. magbago sana ang isip ni manager Do, sana tanggapin na niya ang ginawa kong libro
"
