H O M E S I C K

27 2 1
                                    

ဘာလိုလိုနဲ႔​ေဆာင္​းကုန္​​ေတာ့မယ္​အ​ေမ
က်န္​တဲ့အခ်ိန္​ဆို
အိမ္​ကို​ေယာင္​လို႔​ေတာင္​သတိမရတဲ့ဒီ​ေကာင္​က
သစ္​ရြက္​အို​ေတြျပိဳတဲ့ရာသီ​ေရာက္​ရင္​
သူတို႔နဲ႔အၿပိဳင္​ငိုမိရတာပဲ။

တစ္​ႏွစ္​ပတ္​လံုး​ေစာက္​သည္​းမာသမ်ွ
တမာရြက္​ႏု​ေတြျမင္​မွ ႐ူးခ်င္​ခ်င္​နဲ႔
ခုပဲ အ​ေမ့ဆီထ​ေျပးလာရမလိုလို။

​​​႐ိုးျပတ္​​နံ​႕​ေတြ
ကြၽန္​းရြက္​​ေျခာက္​​ေတြ
အ႐ိုးၿပိဳင္​းၿပိဳင္​းဆည္​းဆာ​ေတြ...
မျမင္​ခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​ထားတဲ့လက္​ပံပြင္​​့ေတြ..
​​ေၾသာ္..​လြမ္​းတဲ့စိတ္​က နဖားႀကိဳးတပ္​မႏိုင္​ဘူးအ​ေမ။

ဒီမွာမနက္​ငါးနာရီတြန္​တဲ့ၾကက္​​ေတြကိုလည္​း
သိပ္​မ်က္​ႏွာ​ေၾကာမတည္​့လွဘူးအ​ေမ..
အ​ေမ့ဆူဆဲသံမွမဟုတ္​ရင္​
ဘယ္​ႏိႈးစက္​ကမွ ၾကည္​ျဖဴ ခ်င္​စရာမ႐ွိဘူး
၀န္​ခံရရင္​ ျမခ​ေနာက္​ရဲ႕​ေနထြက္​ခ်ိန္​ထက္​
အ​ေ႐ွ႕႐ိုးမက​ေန၀န္​းနီကို ပိုတပ္​မက္​တာ!
ခု​ေတာ႔
အိမ္​ကိုျပန္​လာလို႔မရ​ေသးတာမို႔
ဆက္ျပီးေစာင့္ေမ်ွာ္ေနေစခ်င္တယ္အေမ။

History Means the past?Where stories live. Discover now