Ik ben aan het denken wat ik zou vertellen in het voorstel rondje in mijn nieuwe klas. Misschien " ik ben Lara de Bruin, ik ben 15 jaar oud en ik houd van verhalen schrijven en piano spelen." Hmm volgens mij is dat wel goed, nu maar hopen dat het dit jaar beter gaat! Ik kijk op de klok en ik zie dat het al 8:00 is, ik kijk nog nog snel even in de spiegel en zeg tegen mezelf "je kunt het Lara." Op de fiets naar school zit ik te bedenken hoe mijn nieuwe klas zou worden, erg leuk en gezellig of juist niet? Aan dat laatste probeer ik niet te denken want ik wil een nieuwe start maken. Voordat ik het weet ben ik alweer op school het gevoel om weer op school te zijn is niet fijn. Ik zet mijn fiets in het fietsenhok en loop alvast naar binnen naar de lijst met de inrichting van de nieuwe klassen. "Shit." zeg ik zachtjes als ik de lijst zie met namen bij wie ik in de klas kom. Hoe kan het dat ik alweer bij dat groepje in de klas kom. De bel gaat en ik loop naar mijn klas. De deur van het lokaal staat al open en ik loop langzaam naar binnen en ik zoek een plekje om te gaan zitten. Als ik even zit en de klas al wat voller is, komt ook dat groepje waar ik al bang voor was binnen lopen. Ze kijken de klas doorzoekend rond want ze hadden mijn naam natuurlijk al op de lijst zien staan. Ja hoor ze hebben mij gezien en ze keken mij erg gemeen aan, al mijn moed voor dit nieuwe schooljaar is in een keer weg.
JE LEEST
nobody knows
Historia CortaLara is een stil meisje van 15 jaar, met een vrolijk uiterlijk, vanbinnen is ze heel anders. Ze wil graag tegen iemand zeggen wat er aan de hand is, maar dat durft ze niet.. Heeft dit gevolgen?