CHAPTER 3
.
RIZ' POVPinarangalan na naman si Daddy bilang isang Most Outstanding Business Individual of Asia, at yun ang pinag uusapan namin.
"I don't deserve that award. Di naman ako ang nagpapatakbo ng kompanya natin for three years now. Ikaw yun, son. Dapat yang katauhan mo, isinasapubliko na yan. You're excellence should be known, son. Di lang itinatago mo."
"I don't want to be famous. Hindi ko gusto na e fe feature ang mukha ko sa magazines, sa newspapers, sa kahit anong media. Pagkakaguluhan lang ako, Dad. Di ko gusto ng ini isturbo ang buhay ko. Kaya okay na sa akin na sikreto ang pagkatao ng nag iisa mong anak. Being famous, Dad, ay hahabulin ka ng mga babae. Ayaw ko nun. Ayaw kong ma involve sa kahit sinong babae."
The last sentence I said, ay parang kinain ko na walang dalawang isip. A certain lady really hunts my mind every night.
That freaking Deikesha Dela Santiago really is not good to my health. Iniisip ko na lang siya palagi bago ako matulog, at kada gising ko sa umaga.
That was my first timd screwing up woman.
At oo, nakatago lang ako katauhan ko sa publiko. Ayaw na ayaw ko talagang pinagkakaguluhan sa social media, o kahit anong media pa yan.
Ni hindi mo nga mababasa at makikita ang pagkatao ko sa mga magazines.
Sapat na sa akin na palaguin ang kompanya namin. And my existence as Jaime Shaunriz Alcazer is still a mystery. Tanging mga empleyado at board of directors lang ang nakakalaam sa katauhan ko.
My existence is only known inside my company. Pati friends ko, sinasabi ko sa kanila na wag akong ipakilala sa kahit na sino. Sila lang ang nakakaalam sa totoong Jaime Shaunriz.
Cause my name is still a mystery to people.
Pag nalaman ko na ibinabalita ang katauhan ko sa labas ng kompanya, automatically you're fired.
Ayaw na ayaw ko lang talaga na maging famous. That's freaking disturbing in my life.
I don't need public's attention.
Kontento na ako sa buhay kong nakatago.
Pero ngayon, Deikesha should know that I exist. Gusto ko ng kasagutan sa kung ano ang ginawa niya sa isipin ko, at doon na siya nakatira gabi gabi.
I want to kissed her, touched her, and embraced her. Di ko nga alam kung bakit na fe feel ko to?? Nakakairita na na nakaka curious.
I don't believe really in love. Not freaking way.
"Dad, can I have a one month leave. Stressed out na kasi ako talaga sa trabaho. Deserve ko naman sigurong magpahinga, di ba, Dad?" kunot noo si Daddy na nakatingin sa akin, pati si Mommy.
"Really, son? Naiisip mo palang magpahinga? Akala ko, forever ka ng makukulong sa pagiging workaholic mo. Saan ka naman pupunta? Outsidr the country," comment ni Mommy sa sinabi ko.
"Um, sa Palawan siguro, Mom, sa resort ni Nelijah," for the first time in history, nagsinungaling ako.
Na ang totoo, sa tabi tabi lang ako mag babakasyon.
"That's very good, son. Di na ako tatalakan ng mommy mo about sa pahihing workaholic mo," ani ni Daddy. Siya naman kasi ang papagalitan ni Mommy pag di ako nag o over time ako tuwing gabi.
"Kailan ka naman aalis, son?" Tanong ni Mommy.
"Bukas agad, Mom. Naka file na ako ng leave." At lahat sila nakanganga.
"Agad agad? Di naman kami na inform na agad agad pala yan."
"Sumasakit na kasi talaga ang ulo ko sa trabaho, Mom."

BINABASA MO ANG
MY BEDMATE IS MR.ALALAY
RandomWhat if maging bedmate no ang magiging TAGA BANTAY MO?Omoo MATATAWA KABA O MAIINIS?