Distance

PROLOGUE

Prologue ~

Halos mag-iisang taon na pero hindi parin maka move on si Kat sa ex nya. Ilang beses na din syang napagsasabihan ng mga kaibigan nya na maghanap na lang ng ibang bagay ba mapagtutuonan nya ng pansin hindi yung ganito't umiiyak na naman sya dahil sa walang kwenta nyang ex na si John.

"So ano kat? Iiyak ka nanaman dahil sa lalakeng yun? Hanggang kailan ka ba ganyan? Hindi ka pa ba napapagod?" Inalis nya ang panyo na nakatakip sa mukha nya at humarap sa mga kaibigan nyang kanina pa sya sinermonan.

"Farr pwede bang damayan nyo na lang ako? pinagdaanan mo din naman to diba? Hindi ko parin kasi tanggap hanggang ngayon, alam kong matagal na syang nakipag kalas sakin pero wala eh mahal ko parin sya" sambit nya habang patuloy na umaagos ang luha sa mga mata nya

"Alam naman naming sobra kang nasaktan kat pero hindi nya deserve ang pagmamahal mo sadyang gago lang talaga sya para iwan ka pa nya pagkatapos ng lahat ng binigay mo" nagtitimpi na sambit ni Dharla habang hawak nito ang sentido ang dahan dahang hinihilot

"Hay nako girls kung ako sa inyo magparty na lang tayo" sabat naman ni Andrea na halos lahat ng mata ng mga kaibigan nya ay tumalim na tumingin sa sinabi ng dalaga

"What? I'm just suggesting you know. Ang oa nyo kung makatingin ah" inirapan nya ang mga kaibigan bago ito umalis

"Kung hindi lang natin yan kaibigan kanina ko pa yun minudmod ang mukha sa lupa, kung ano-ano ang binibitawang salita ni hindi man lang nag-iisip" Hindi na pinansin ni Kat ang mga sinasabi ng mga kaibigan nya iniisip na lamang nya kung kailan ba nya makakalimutan ang naging kasintahan nya.

It's been 9 months since they broke up pero hanggang ngayon sariwa parin sa kanya ang sakit na dulot ng paghihiwalay nila pero naputol ang pag-iisip nya nang magsalita si Lhaika.

"Magbakasyon na lang kaya tayo tutal next week 15days vacation na" habang nakatingin sa kanya

"Oo nga nuh? Tapos hanap tayo ng boys dun" kinikilig na sagot ni Dharla, baliw talaga.

Napailing-iling na lang sya sa mga pinagsasabi ng mga kaibigan nya, natutuwa din sya dahil kahit papaano ay napapagaan ng mga ito ang nararamdaman nya

"May sariling mundo na naman" bulong ni Nette pero narinig nya parin, ngumiti na lang sya sa mga babaeng katabi nya

"So ano? Payag kayo? Ikaw kat?" Lahat ng kaibigan nya ay nakatingin sa kanya at hinihintay ang sagot nya

"May magbabago ba kapag nagbakasyon tayo? It's just a short vacation you know at alam ko na alam nyong hindi ganun kadaling kalimutan si--" tinakpan ni Dharla ang bibig nya bago nya pa ito maituloy na pangalanan ang ex nya

"From now on hindi mo na babanggitin ang pangalan nya, okay?" halatang iritado ito sa kanya at wala sa sariling tumango sya dito

"Good then, so last day na ng pagkikita natin ngayon so see yah next week guys" pagpapaalam ni Lhaika at saka umalis

Isa-isa namang nagpaalam ang iba pa nitong mga kaibigan hanggang sa sya at si Farr na lang ang natitira umupo ito sa tabi nya at marahang inaayos ang buhok na nagkalat sa mukha nya.

"I know how hard to moved on lalo na pag mahal talaga natin ang isang tao but that doesn't mean you will let you're self breakdown even more" tinignan nya ito at nakita nya na may ngiti sa labi ngunit hindi naman ganun ang mga mata nito umayos sya ng upo at hinarap ang kaibigan

"I'm so lucky to have you all and I'm also thankful that all of you listened in my dramas, hindi ko lang kasi talaga lubos na maisip kung bakit nya ako iniwan nakita nyo naman kung gaano ko sya minahal diba? Kahit na lagi silang magkadikit ni Shania, alam kong magbestfriend lang sila dahil yun ang sabi ni John sakin pero ramdam ko na mas mahalaga pa kesa sakin ang bestfriend nya" naglaglagan muli ang mga luha nya dahil hindi nya maalintana ang sakit na nararamdaman nya

"Wag ka nang umiyak bi, I know that you're strong kaya mo yan ikaw pa ba?" Nakangiting sambit ni Farr sa kanya

"Hindi ko lang talaga mapigilan bi, I know I'm strong but John is my weakness hindi ko nga alam kung minahal nya ba talaga ako o pinaglaruan lang ako ng gagong yun" she closed her eyes as she remember the days when they are both happy until someone kissed her cheek and she was shock as she saw if who it is.

"Hi dayang i miss you, namiss mo ba ako?" she can't believe that John is now in front of her. Paano ako makaka move on kung ganito parin sya sakin? Is he playing my feelings again? Hmmm makakalimutan din kitang gago ka not now but soon.

"Yes dayang i miss you too" she smiled to him like he didn't done anything to hurt her habang sa loob ng isip nya ay kung paano nya ito magagawang palitan sa puso nya

I hope this will end soon

Hinaplos ni John ang buhok nya at inilapit ang mukha nya dito ipinikit nya ang mata nya at handa na sya sa susunod na mangyayari nararamdaman na nya ang papalapit na mukha ng binata sa kanya

"Eheeeeemm!" Naimulat nya ang mga mata sa narinig nyang tikhim at tinignan nya kung sino ito saka lang nya naisip ang kagagahang ginagawa nya

Mygod! Muntik na naman ako madala dun

Lumapit si John sa tenga nya at saka bumulong "Next time na lang, I'll make sure that no one will disturb us again" saka sya hinalikan at umalis

Hinawakan nya ang pisngi nya na parang hindi parin makapaniwala sa nangyari nakatingin parin sya sa pintuan ng tambayan nila kung saan lumabas di John

"I'm going insane pag hindi pa to naitigil ng mas maaga" bulong nya sa sarili

"Talagang mababaliw ka kung paiiralin mo na naman yang katangahan mo" tinignan nya ang kaibigan nya na ngayon ay kunot nuong nakatingin sa kanya habang naka krus ang kamay sa dibdib nito

"I'm so sorry nadala lang ako but I promise iiwasan ko na sya" Sana nga magawa ko. habang nakatingin sa kaibigan nya

"Ewan ko sayong babae ka kanina eemote emote ka tapos isang halik nya lang tiklop ka na naman. Haynako! Tara na umuwi na tayo" mukhang naiirita ito dahil sa nangyari tumayo na sya at saka kinuha ang mga gamit nya

"Please remind me everyday na kailangan ko na syang kalimutan" seryoso na sya na iiwasan na nya ang dating nobyo

"I don't need to remind you bi, just think what he'd do to you at nung bestfriend nya makakatulong yun sa paglimot mo sa kanya" tumango sya at lumabas na ng tambayan nila

Itong tambayan na tinatawag nilang TARIMA ang naging saksi sa pagmamahalan nila halos lahat silang magkakaibigan ay araw-araw na nakatambay dito kasama ang mga nobyo nito saksi ang lugar nato sa mga kagaguhan, kadramahan at mga masasaya nilang ala-ala.

I need to forget him right away, hindi pwedeng masaktan nya na naman ako hindi na ako papayag pa.

Yan ang tumatakbo sa isip nya habang papauwi na sila patungong bahay nila at umaasa sya makalimutan nya agad ang binata kahit na mahirap itong gawin.

~
Hey mga vivi, sana magustuhan nyo ang kwento. 😊😘