Çok heyecanlıyım la..
Neyse.. karakterlere verdiğim isimler Bts hariç özellikle kız grupları değil arkadaşlar. Bu kitabın kurgusu diğerine göre farklı ve ilk defa böyle bir kurgu yayımlayacağım.
Neyse bolca beğeni ve yorum istiyorum...
....
MİN-SOO...
Başımda öten alarmı nereye fırlattığımı bilmiyorum ama öyle bir yere çarpmıştı ki acı bir çığlık kopmuştu evde
"MİNSOO.! UTANMADAN BİRDE BANA TELEFONMU FIRLATIYORSUN SEN.! YAZIKLAR OLSUN SENİ DOĞURACAĞIMA TAŞ DOĞURSAYDIM.! TEK İSTEĞİM YENİ NAKİL OLDUĞUN OKULDAN DAHA İLK GÜNDEN KOVULMAMAN İÇİN ERKENDEN KALKMANDI.!"
Annemin haykırışları sağolsun yine uykumun içine sıçmıştı sinirle yataktan kalkıp elinde telefonum ile söylenmeye devam eden anneme boş boş bakmıştım
"Okul gereksiz dedim sana, gitmeyeceğim okula falan. Beni arkadaşlarımdan ayırdığın yetmezmiş gi-"
Derken ayağındaki terliği anında çıkartıp kapının ordan kafama fırlatmıştı
"Ahh.! Sabah sabah kafamı sikti kadın ya."
Diye söylenirken annem kapıdan bana dehşet verici bir şekilde bakıyordu
"Düngün konuş.! Tamam.. tamam.. sakinim.. sakin.. Ben seni okuldan almadım güzel kızım. Hatırlatırım okuldan atıldın. Şimdi tıpış tıpış yeni okuluna gideceksin."
"Sizde beni zengin züppelerinin olduğu okula yazdırıp benim için güzel birşey yaptığınızı düşündünüz böylece."
Diye söylenirken çoktan yataktan kalkmış 'yeni kolej' ah evet çok gerekliydi çünkü abi ben devlet lisesinde rahattım ama babam sağolsun son yılım olduğu için okuldan birkez daha atılmama dayanamayıp yakın bir arkadaşının kolejine nakil yaptırmıştı.
Şöyleki durumumuz iyiydi. Koleje gidebileceğim kadar, Fakat ilkokul ve ortaokulu kolejde yani o kendini bir bok sanan zengin züppelerinin yanında okumuş ve anında kolejlerden nefret etmiştim. Liseye geçtiğimdeki sıradan bir liseye gitmek için babama yalvarmış ve onu ikna etmiştim, ömrümün en iyi 3 yılını geçirmiştim o okulda bir kere kafam rahattı. Gerçekten sıradan bir lise benim için en iyisiydi kolejlerden nefret ediyordum. Kolejdeki öğretmenlerin öğdencileri para öğrencilerin birbirini otorite olarak görmesinden nefret ediyordum.
Şimdi ise istemesemde babamın beni gönderdiği o iğrenç yere gitmekten başka çağrem yoktu
Yeni üniformalarımı söylene söylene giydikten sonra Sürüne sürüne merdivenleri inip alt kattaki mutfağa girmiştim
Her zamanki gibi babam baş köşede yanında annem ve benim için açılmış boş bir servis tabağı
"Hadi bakalım okulunda ilk günün.. vee şahane bir kahvaltıyla bunu kutlayabiliriz."
Diyen anneme sadece göz devirirp kolumdaki çantayı kenarı fırlatmıştım
"Şu çantayı bir kere düngün koy."
Diyen babama cevap dahi vermeden yerime oturmuş ve boş gözlerle onlara bakmıştım babam n bir yudum daha alıp boğazını tmeizlemişti
Ahh evet şuu nutuk meselesi
"Heyecanlımısın.?"
"Sorma şuan heyecandan ölmek üzereyim."
Deyip ağzıma zeytin atmıştım bu sefer sözü annem almıştı
"Kızım bunu senin iyiliğin için yapıyoruz. O gittin lise hiç iyi biryer değildi arkadaş çevrende öyle, seni kötü etkiliyordu. Şimdi yeni bir başlangıç yapıp-"
"Şunu kesermisiniz. Bu konuyu açıp açıp yaramı deşmeyin. Okulu değiştirdiğim için arkadaşlarımdan kopmayacağım aklınızda öyle birşeyler varsa şimdi çıkartın."
Sakin konuşmaya çalışsamda sesim yükselmişti ama onlara çok kızgındım evde tek çocuk olmam istediğim herşeye çoğu zaman sahip olmama neden olmuştu ve şimdi istemediğim birşey oluyor ve ben bir bok yapamıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Who Are You Now ?(MİN YOONGİ)
Fanfiction"Seni öldüreceğim." Karanlık bir sesle fısıldamıştı.. iliklerime kadar titremiştim. Yutkunmuş ve bikraç adım geri gitmiştim. Bir bakışıyla beni öldürebileceğini ve bundan gram pişmanlık duymayacağını gösteriyordu. Bir de şaşkındım.. Ne yani okulum...
