Her zaman ki gibi yine İstanbul sokaklarında turluyordum. Annem ve babam her evden çıkışımda 'Dikkat et İstanbul gibi bir yerde başına herşey gelebilir ' diyorlardı. Arkadaşlarla durmuş aya bakıyorduk. Bugün dolunay vardı. Birdenbire hırlama sesleri duyduk. Ben merak ettim. Bakmaya gittim ama gördüğüm sivri dişleri olan yüzü kıllı bir adamdı. Birden kalkıp beni kovalamaya başladı. Arkadaslarin yanına gittim. Orayada geldi. Arkadaşlarımla aramizda konuşuyorduk.
--Buda ne böyle?
-Hırlayan buymuymuş.
--Lan bu kro mu hırlamış?
Sonra daha yüksek bir hırlama sesi gelince arkadaşım korkarak 'Kro ayıp mı oldu ne ' dedi.
Kurt benim üzerime atladı ve ısırdı dahada parçalıcakti. Kesimi zor kurtardim. Eve gittiğimde birden delirmeye başladim.
1.BÖLÜM SONU
