(Tumatakbo si Devon papunta sa comfort room ng makasalubong niya ang kaklase niyang nerd na si Enrique)
Enrique: Sorry Devon di ko sinasadya na makabangga ka (hingi nito ng paumanhin sa dalaga)
Devon: Di ka ba marunong tumingin sa dinadaanan mo? (galit na tanong nito kay Enrique na nakatingin sa kanya)
Enrique: Hindi ko alm na makakasalubong kita at tsaka nagmamadali kasi ako eh sorry ulit (nahihiyang sabi nito at napansin na umiiyak ang dalaga)
Umiiyak ka ba Devon? (tanong nito kay Devon,pinunasan naman agad ng huli ang luha niya)
Devon: Hindi ako umiiyak at tsaka pwede ba tumabi ka dadaan ako (mataray pa na sabi nito,tumabi naman ang binata para makadaan si Devon pero bago pa makalayo ang huli ay nagsalita si Enrique)
Enrique: Kung kailangan mo ng makakausap nandito lang ako at handa akong makinig (sabi nito at naglakad na palayo kay Devon,napahinto ang huli sa paglalakad at nilingon si Enrique na palayo na sa kanya)
(Samantala si Gerald ay pasakay na ng kanyang kotse ng may marinig siyang umiiyak sa likod ng kotse niya ng puntahan niya ito ay nagulat siya sa nakita)
Gerald: Sarah,anung nangyari bakit ka umiiyak? (nag-aalalang tanong nito kay Sarah.Pinunasan ng dalaga ang luha niya at tumayo)
Sarah: Ikaw,ikaw ang dahilan kung bakit umiiyak na ako ngayon (galit na sabi nito at dinuro pa si Gerald)
Gerald: Ako?bakit ako? (tanong nito at tinuro pa ang sarili)
Sarah: Kasi dahil sayo napapabayaan ng kapatid ko ang pag-aaral niya dahil sa kabaliwan niya sayo (malakas na sabi nito kay Gerald,ngumiti naman ang huli)
Gerald: Alam mo Ms.Singing Popstar di ko masisisi ang kapatid mo kung bakit napapabayaan niya nag pag-aaral niya ako pa naman ang kabaliwan niya eh (nakangiting sabi nito,lalong nainis si Sarah dahil sa narinig at sinampal si Gerald)
Sarah: Kahit kailan ang yabang mo (sabi nito at umalis harapan ni Gerald habang ang huli ay iiling-iling na sinundan and dalaga habang hawak ang pisngi na sinapal nito)
Comfort Room...
Devon: Wala kayong pakielam sa akin hindi niyo ako mahal (umiiyak na sabi nito habang nakaharap sa salamin.Mula pagkabata kasi ay di siya nakaranas ng pagmamahal ng isang ina dahil palagi siya nitong sinisisi sa pagkamatay ng daddy niya.Noong anim na taon pa lang siya ay nabunggo ang kanyang daddy ng isang trak dahil niligtas siya nito at mula noon ay lumayo na ang loob ng kanyang mommy sa kanya at ang kanyang ate Sarah ang palagi nitong pinapansin.Nasa ganung pag-iisip siya ng mag-ring ang cellphone niya sinagot niya pa din ito kahit number lang ang nakalagay)
Devon: Hello sino to? (tanong nito sa tumawag sa kanya,matagal nago sumagot ang nasa kabilang linya iooff niya na ang cp niya ng magsalita ito)
Enrique: Hi Devs si Enrique to (sagot nito sa kabilang linya,nagulat ang dalaga dahil di naman niya binigay ang kanyang number sa binata)
Devon: Enrique? my nerd guy classmate? (tanong nito)
Enrique: Yup ako nga,hiningi ko kasi kay Kyra yung number mo (sabi nito,uminit naman ang ulo ni Devon sa sinabi ng binata)
Devon: Ah ganun ba i see anyway bakita ka pala tumawag?
Enrique: Ahmmm gusto ko lang sana sabihin na kung handa ka ng magalabas ng sama ng loob handa akong makinig (sagot nito di nagsalita si Devon.Mula first year college ay magkaklase na sila Enrique at Devon at batid ng huli na may pagtingin sa kanya ang binata pero di niya ito pinapansin dahil sa pagiging nerd nito dahil sa suot na makapal na salamin)
Devon nandyan ka pa ba? (tanong nito,natauhan naman si Devon at sumagot)
Devon: Ah sige Enrique may pupuntahan pa ako eh bye (sagot nito at di hinintay na sumagot ang binata at inioff na ang cellphone)
