Helena Greco'nun Notları

73

Artık Perseus Jackson'ı daha iyi anlıyorum. O Tanrılara kendi yoluyla yardım etti. Benim gibi değildi. Daha doğrusu ben onun gibi olamadım. Keşke Perseus'tan iyi olmaya çalışmadan önce onu dinleseydim. “Çok erken yaşta kaybedilen bir melez daha”nın önüne geçebilseydim.
Burada boş duvarları izleyip eski günleri hatırlamak dışında yapabileceğim pek bir şey yok. Tüm gün anılarım arasında kayboluyorum. Aklımı kaybedecek gibiyim. Öfkeliyim. Tanrılar çok öfkeliyim. Babama çok öfkeliyim. Beni duyduğunu buluyorum Dionysos. Söylesene, Olimpos için verdiğim savaşlar; uğruna kaybettiğim her şey bugün burada bu şekilde ölmek için miydi? Kaderlerin benim için planını biliyordun ve hiçbir şey yapmadın.  Her tanrının çocuklarıyla aynı ilişkiyi kurması saçmalığı beni buraya getirdi. Castellan'a hak vermeden edemiyorum. O derslerde anlatılan canavarın ötesinde, bizim gibi elinden geleni yapan birisiydi. Evet belki Jackson kadar mükemmel olamadık. Ama bu şekilde ölmeyi hak etmedik de.