Yine uyuyamadığım bir gün yine babamsız bir sabah...Soktaydım hala gerçekten çok mutsuzdum umutsuz.Yasama sevincik gitmişti artık.Ne gülebiliyordum nede onu düşünebiliyordum.Ben babama çok haksizlik etmiştim.Paramiz yok diye her gün ona bagirdigim saniyeler gelince aklima oluyor gibi oluyorum.1 yil olmuştu hayatim bombok olali.Alisamamistim babasizliga.Calismak zorundaydim.Annem hastalanmisti kederinden.Bende sanaldan gördugum çocuğu yanlis kişi için agladigimi anlamistim.Sokakta yürürken baba diyen cocuklarin sesleri kulagimda cinlaniyor.Neyseki is yerine gelmistim.Göz yasimi silip içeri girdim.Zengin bir kafede calisiyordum.Patronun yanina gidip ne yapilicak diye sordum.Bugün sadece su masayla ilgilen çok zenginler sakin yanlis bisey yapma dedi.Masaya menüleri koyucakken elimden kaydi.Sanaldan yıllardır uğruna agladigim çocuğu.Babami kaybettikten sonra yanlis kişi için agladigim çocuk BURAĞ'I...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ulaşılmaz
RomanceKimsenin hayatı güzel değil olanlar da sayili zaten.Onlar gülüyoken biz agliyosak bu adaletsizlik tir.Gülmek herkes ister demi?Odanin içinde kapi kapali yatağa gömülmüş ailen duymasin diye içinden ağlamak kim ister ki kimse.Bazen düşünüyorum da haya...
