Save Me |°SinKook°|

'18'

Jungkook tenefüs zilinin çalması ile arkadaşlarının yanından ayrılıp kantinden iki kahve kapıp Eunbi'nin sınıfının yolunu tutmuştu. Sınıfa gidene kadar koridorda ki kızların onu deli gibi süzen bakışlarına maruz kalmıştı herzaman ki gibi. Sınıfa ulaştığında, etrafını yokladı. Sınıfta bulunan tüm gözler ona dönmüştü. Ama o sadece bir çift göz arıyordu. Eunbi cam tarafında en arkada oturuyordu. Kulağında ki kulaklıklar ile camdan dışarıyı izliyordu. Jungkook onu bulduğunda yüzünde bir gülümseme belirmişti. Eunbi henüz onu farketmemişti. Eunbi'nin sırasına doğru ilerlerken birkaç kız etrafını çoktan sarmalamıştı. Elinde ki kahveler ile daha ne kadar durabilirdi emin değildi Jungkook. Bir an önce Eunbi'nin yanına ulaşmak istiyordu. Gözleri onun olduğu tarafa bakarken önüne geçen kızlar ona birşeyler sorup söylüyordu. Ne kadar izin isteyip yanlarından ayrılmak istese de etrafı kuşanmıştı. Elinde ki kahveleri bir an için önünde ki masaya indirmişti ve başından kızları sağmak için onları dinliyor gibi yapıp saçma cevaplar vermeye başlamıştı. Gözü hala Eunbi'nin üstündeydi. Eunbi bir kez dahi gözlerini camdan ayırıp ona bakmamıştı. Belki Jungkook'u fark etseydi onu çaresizliğinden arındırabilirdi. Jungkook ikna edici olması için gülerek kızları cevaplandırıyordu. Tüm zamanı geçmişti neredeyse.. 

Eunbi başını bir an için Jungkook'un olduğu yöne çevirmişti. Camdan baktığı süre boyunca aslında dalgın düşünceler ile onu bekliyordu. Ama şimdi gördüğü görüntü karşısında sadece ufak bir iç geçirmişti. Evet belki onu görmeye gelmişti ama etrafında ki kızları engeleyememiş ve güzel güzel muhabbet döndürmeye başlamıştı. Eunbi içinde ki yarım yamalak oluşan düşüncelerini teyit ediyordu. O Jungkook'la olamazdı. Henüz arkadaş bile değillerdi, Jungkook bunun için uğraşıyordu ama Eunbi hiç ümit dolu veya gerçekçi bakmıyordu. Çok uzun zamandır Jungkook'u seviyordu ama etrafında ki kalabalık Jungkook'a olan sevgisini sorgulatıyordu her zaman. O vazgeçemezdi. Etrafında bu kadar güzel kız varken birini değerli görüp ona vakit ayıramazdı. Bunu yapamazdı çünkü Jungkook alışmıştı. Eunbi için durum bundan ibaretti. Jungkook'un etrafında kızlar ile bu denli ilgili olması ve onu unutması Eunbi'yi üzmüştü. Gözlerinin dolduğunu hissediyordu. Ne bekliyordu ki zaten, Jungkook'un gerçekten onun için burada olup yanına gelip onunla muhabbet edeceğini mi? Ah bu Eunbi için çok büyük yanılgıydı. Kızlara odaklanmış Jungkook'u es geçerek sırasından ayaklanıp sınıftan çıktı. Jungkook'un yanından geçerken onu farkeder umudu dolmuştu içine ama yine yanılmıştı. Sınıfının katında bulunan boş tuvalete girip biraz ağlamak istiyordu. Her zaman yaptığı gibi...
Jungkook ise etrafında ki kızlara dalmıştı. Eunbi haklı olabilirdi Jungkook çevresinde ki yoğunluğa alışkın ve bundan rahatsız olmayan biriydi. Jungkook bir an için neden burda olduğunu hatırlayıp Eunbi'nin oturduğu yere baktı. Ama Eunbi yoktu. Kızlarla konuşurken oluşan gülümsemesi yüzünden kaybolmuştu. Kaşlarını çatıp etrafına bakındı ama Eunbi yoktu. O an için etrafında ki kalabalığı dağıtarak biraz önce sıraya indirdiği kahvelere uzandı, soğumuşlardı. Jungkook hata yaptığını anlamıştı ve Eunbi'nin kalbini kırdığınıda...

------
Ayy bişiler yazıyorum ama nasıl oluyor emin değilim..
İlk denemelerim eğer zaman kaybı yaşatıyorsam affola 😔